شناسايي قابليت‌هاي كليدي آينده‌نگاري سازماني در بانك‌ها و موسسات مالي ايران

Identification of Key capabilities of Organizational foresight in Banking and Financial Institutions of Iran

آينده‌پژوهي در سازمان كه با عنوان آينده‌نگاري سازماني شناخته مي‌شود، يكي از حوزه‌هاي موردبحث در آينده‌پژوهي و مديريت استراتژيك است. آينده‌نگاري، سازمان‌ها را قادر مي‌سازد تغييرات بنيان برافكن آينده را شناسايي كنند و بتوانند پاسخ‌هاي مناسب و نوآورانه به‌منظور حفاظت از خود در برابر اين تغييرات و بقا در بلندمدت طراحي كنند. فرآيند آينده‌نگاري در صنعت بانكداري را مي‌توان به‌عنوان مجموعه‌اي از خصوصيات كليدي دانست كه بر ماهيت خاص آن تمركز داشته و آن را از ديگر ابتكارات در بانك‌ها متمايز مي‌سازند. هدف مقاله حاضر درك تفاوت‌هاي قابليت‌هاي آينده‌نگاري بانك‌ها و مؤسسات مالي ايران در اجراي بالقوه پروژه‌هاي آينده‌نگاري راهبردي بر اساس مدل قابليت پاليوكايت و همكاران (2014) است. اين پژوهش از پيمايش رايانامه‌اي استفاده كرده كه در آن رايانامه‌ها براي مديران و كارشناسان ارشد طرح و برنامه بانك‌ها ارسال شدند. داده‌هاي دريافتي به لحاظ آماري با استفاده از روش تحليل خوشه‌اي و آزمون يومان ـ ويتني مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. نتايج معنادار آماري به‌دست‌آمده در اين پژوهش، تعيين و درك تفاوت‌ها در ميزان قابليت بانك‌ها براي اجراي برنامه‌هاي آينده‌نگاري راهبردي را ميسر مي‌سازد. يافته‌هاي پژوهش جاري به ميزان قابل‌توجهي درك ما از آمادگي و قابليت اجراي پروژه‌هاي آينده‌نگاري سازماني در صنعت بانكداري را افزايش مي‌دهد، به‌طوري‌كه قابليت‌هاي آينده‌نگاري بانك‌هاي دسته اول نسبت به ساير بانك‌ها در دو بعد قابليت‌هاي انتخاب استراتژي و قابليت‌هاي يكپارچه‌سازي بيشتر است ولي در بعد قابليت‌هاي پويش محيطي نسبت به ساير بانك‌ها كمتر است.

Futures studies in an organization, known as Organizational Foresight, are one of the areas discussed in futures research and strategic management. Foresight enables organizations to identify future changes that are fundamental to the future and can design appropriate and innovative responses to protect themselves against these changes and survival in the long run. The foresight process in the banking industry can be seen as a set of key features that focus on its specific nature and distinguish it from other initiatives in banks. The purpose of this article is to understand the differences between the future prospects of Iranian banks and financial institutions in the implementation of the potential of strategic forecasting projects based on the Paliokaite et al. 2014 model. The study used e-mail scanning, in which emails were sent to top managers and senior executives of bank plans. Data were analyzed statistically using cluster analysis and the Mann-Whitney U test. The statistical significance obtained in this study is to determine and understand the differences in the ability of banks to run strategic futures programs. The findings of the current research significantly increase our understanding of the readiness and feasibility of implementation of corporate futures projects in the banking industry, so that the prospecting capabilities of the first-class banks in comparison to other banks in two dimensions of the selection capabilities The strategy and integration capabilities are greater, but in terms of the environment, scanning capabilities are less than other banks.