ساختار و تكنيك هاي آهنگسازي «ديالوگ ها» اثر اليوت كارتر

مقاله ي پيش رو، از دو منظر ساختار رده هاي نغمگي و همچنين تكنيك هاي آهنگسازي به بررسي قطعه ي «ديالوگ ها» اثر اليوت كارتر مي پردازد. در بخش اول، به بررسي شيوه هاي آهنگساز در بيان زبان هارموني اين اثر و چگونگي استفاده ي او از مجموعه ها در سازماندهي رده هاي نغمگي، و نيز استفاده ي آهنگساز از مجموعه هايي كه خود او از آنها تحت عنوان مجموعه هاي كليدي ياد مي كند، پرداخته شده است. علاوه بر اين، اهميت و به كارگيري مجموعه هايي كه داراي يك ويژگي خاص (تقارن) هستند و همچنين ارتباط آنها با مجموعه هاي كليدي بررسي شده است. براي روشن تر شدن موارد مورد بحث در هر قسمت، مثال هايي از اثر در متن گنجانده شده است كه گاه پيچيدگي ساختاري بخش هايي از اثر را به روشني توضيح مي دهد. در بخش دوم مقاله، به بررسي شيوه هاي به كارگيري آهنگساز از موارد گفته شده در بخش اول، به عنوان ابزاري براي آهنگسازي پرداخته شده است، و در پايان خواهيم ديد آهنگساز چگونه در حالتي پويا با تركيب تكنيك هاي گفته شده، وحدت اثر را چه به لحاظ هارمونيك و چه فرمال حفظ كرده است. در اين پژوهش سعي شده است كه به جز منابع مرتبط با موضوع مورد بحث، حتي الامكان به نقل قول هايي از آهنگساز در مواردي كه به توضيح زبان هارموني خود پرداخته است نيز ارجاع داده شود.