تجـلي سايبـورگ در سيـنما

كلمۀ سايبورگ (پيوندي از دو واژۀ سايبرنتيك و ارگانيسم)  به موجودي دورگه اشاره دارد كه سويه‌هاي زيست‌شناسي‌اش با تكنولوژي‌‌هاي معاصر گره خورده ‌است. سويه‌‌هاي زيست‌شناسي فقط به جسم انسان محدود نمي‌شود بلكه ذهن و روح را نيز در بر‌‌مي‌گيرد. به اعتقاد دانا هاراوي امروزه، ما پيوندهايي ساخته‌شده و نظريه‌پردازي‌شده از اندامه و ماشين و خلاصه، سايبورگ شده‌ايم. با توجه به رشد تكنولوژي، مصداق نظريۀ هاراوي در اجتماع امروز به وفور قابل مشاهده است. وابستگي بشر معاصر به مدرن‌ترين ابزار روز گواهي بر اين ادعاست. اين وابستگي درك او را از جهان اطراف تغيير داده و حتي در ظاهر او نيز تغيير به‌وجود آورده ‌است. اين در حالي است كه فرهنگ عامه، از پذيرفتن وضعيت موجودش سر باز مي‌زند. عموم مردم معتقدند تكنولوژي‌‌هاي معاصر جز مواردي كه از نظر فيزيكي با گوشت انسان تلفيق مي‌شوند، صرفاً بسان ابزاري در خدمت انسان هستند و در هستي‌شناسي او تغييري ايجاد نكرده‌اند. هدف اين تحقيق رسيدن به تصويري است كه سينما از سايبورگ ارائه مي‌دهد، چراكه سينما هم بسان آيينه‌اي، بازتاب‌دهندۀ فرهنگ عامه و هم با تأثيراتش ساختار‌‌دهندۀ آن است. در اين راستا، فيلم‌هاي ترميناتور، بليد رانر و آن زن بررسي مي‌شود. نتايج تحقيق ضمن ايجاد دركي نسبتاً منسجم از سايبورگ، نشان مي‌دهد چگونه سينما به مثابه تكنولوژي، هنرمندان اين عرصه و همچنين مخاطبانش را تبديل به سايبورگ مي‌كند.