جداسازي و فراواني اشريشياكلي O157:H7 از مزارع پرورش شترمرغ استان لرستان با استفاده از روش كشت و واكنش زنجيره‌اي پلي‌مراز چندگانه

اشريشياكلي O157:H7 در سراسر دنيا به عنوان يك عامل مهم اسهال، كوليت خونريزي دهنده و سندروم اورمي هموليتيك شناخته شده است. مخزن اصلي و طبيعي اشريشياكلي O157:H7 حيوانات اهلي و وحشي مي باشند كه باكتري را از طريق مدفوع خود در محيط منتشر مي كنند. هدف اين مطالعه جداسازي و تعيين شيوع اشريشياكلي O157:H7 در نمونه هاي مدفوع مزارع پرورشي شترمرغ با استفاده از كشت و واكنش زنجيره اي پلي مراز چند گانه در استان لرستان بود. در اين بررسي توصيفي مقطعي در مجموع يكصدنمونه مدفوع شترمرغ طي ماه هاي فروردين تا خرداد سال 1394 جمع آوري گرديد. ده گرم نمونه مدفوع به آّب گوشت تريپتون سوي حاوي مكمل نووبيوسين (TSB-n) اضافه گرديد. جهت غربالگري، كليه نمونه هاي غني شده بر روي محيط انتخابي مكانكي آگار سوربيتول دار حاوي مكمل سفكسيم و تلوريت پتاسيم (CT-SMAC) كشت داده شد. سپس كليه جدايه هاي سوربيتول منفي اشريشيا كلي با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي با آزمون PCR چند گانه مورد ارزيابي قرارگرفتند. از يكصد نمونه مدفوع، بعد از غني سازي و كشت در محيط انتخابي CT-SMAC، پرگنه هاي سوربيتول منفي از 15 نمونه (15 درصد) جدا گرديد. در آزمون واكنش زنجيره اي پليمراز چندگانه تنها 4 جدايه (4 درصد) به عنوان اشريشياكلي O157:H7 شناسايي شدند. مطالعه حاضر اولين گزارش جداسازي و تشخيص اشريشياكلي O157:H7 از نمونه هاي مدفوع شترمرغ در ايران مي باشد. اين بررسي اهميت مدفوع شتر مرغ را به عنوان مخزني از اشريشياكلي O157:H7 نشان مي دهد.