مؤلفه‌هاي افزايش قدرت نرم و عمق راهبردي ايران در سوريه و عراق پس از ظهور داعش

Elements of Iran's Soft Power and Strategic Depth in Syria and Iraq after the Emergence of ISIS

قدرت و نفوذ جمهوري اسلامي ايران از زمان وقوع انقلاب اسلامي به­ واسطة هم ­تكميلي عوامل داخلي و خارجي به ميزان قابل‌ملاحظه ­اي افزايش يافته است. تقويت انسجام و خودآگاهي هويتي، احياگرايي و بيداري اسلامي، طرح و بسط گفتمان مقاومت و مقابله‌گرايي با نظام سلطه و الگودهي به جريان­هاي متعدد اسلامي را مي­توان درزمرة جلوه ­هاي قدرت نرم جمهوري اسلامي ايران در سطح منطقه ­اي دانست. سوريه و عراق را مي­توان ازجمله عرصه­ هايي دانست كه جلوه­هاي قدرت نرم و عمق راهبردي نرم ايران در آنها از برجستگي خاصي برخوردار بوده است. قدرت و نفوذ ايران نه­ تنها در دوران قبل از ظهور داعش در اين دو كشور محسوس بوده، بلكه روند صعودي افزايش جايگاه نفوذ و قدرت ايران را مي­توان به ­خوبي در دوران پس از ظهور داعش نيز مورد ملاحظه قرار داد. دراين‌ارتباط، پرسش اصلي پژوهش حاضر اين است كه افزايش قدرت نرم و عمق راهبردي ايران در سوريه و عراق پس از ظهور داعش در پرتو چه مؤلفه ­هايي قابل تبيين است؟ يافته ­هاي مقاله حاكي از آن است كه افزايش قدرت نرم و عمق راهبردي نرم جمهوري اسلامي ايران در سوريه و عراق پس از ظهور داعش را مي­توان در پرتو مؤلفه­ هايي چون: تحكيم و بازتوليد فرهنگ مقاومت، الهام ­بخشي و افزايش نقش ايران در عرصة سياست و حكومت عراق و سوريه، تقويت تبادلات فرهنگي و اقتصادي و ائتلاف­ سازي با قدرت­ هاي منطقه ­اي و فرامنطقه­اي و تقويت جبهه مقابله با نظام سلطه مورد ملاحظه قرار داد. مقالة حاضر، توصيفي ـ تحليلي بوده و اطلاعات موردنياز هم به روش كتابخانه ­اي گردآوري مي­ شود.

The power and influence of the Islamic Republic of Iran have increased significantly since the victory of the Islamic Revolution through a complementry combination of internal and external factors. Reinforcement of integration and identity self-awareness, Islamic revivalism and awakening, the development of a the discourse of resistance and confrontation with the domination system, and presenting models for multiple Islamic movements can be considered as manifestations of the Islamic Republic of Iran's soft power at the regional level. Syria and Iraq can be introduced as countries where the manifestations of Iran's soft power and soft strategic depth are particularly prominent. Iran's power and influence were not only noticeable in the pre-ISIS period, but can also be observed in the post-ISIS era upwardly. Hence, the main question of this study involves how the explanations of the increase in the soft power and strategic depth of Iran in Syria and Iraq after the emergence of ISIS could have been possible. The findings indicated that the development of soft power and soft strategic depth of the Islamic Republic of Iran in Syria and Iraq after the emergence of ISIS can be attributed to the following factors: promotion and reproduction of resistive culture, giving inspiration and increasing the role of Iran in the policy of Iraqi and Syrian governments, enhancing cultural and economic exchanges and making alliances with regional and trans-regional powers, and strengthening the frontier movements to confront the dominating powers. This is a descriptive-analytical research whose data is collected through library method.