مدلسازي و حل مسئله‌ي تصادفي پوشش حداكثري تسهيلات پيشگيرانه‌ي متعدد با الگوريتم‌هاي فراابتكاري

پژوهش حاضر در مورد مكان‌يابي تسهيلات پيشگيرانه مي‌باشد. خدمات موثّر مراقبت‌هاي بهداشتي پيشگيرانه، نقش مهمي در كاهش هزينه‌هاي پزشكي و مرگ و مير در همه‌ي جوامع انساني دارند و سطح دسترسي مشتريان به اين خدمات مي‌تواند به عنوان مقياس كارآيي و تاثيرشان بررسي شود. براي اينكه مشكل انتظار و صف حل شود يك مساله‌ي دوهدفه‌ي رياضي و غيرخطي ارائه شده تا موضوع كاهش حداكثر زمان انتظار مراجعه كنندگان با هدف افزايش حداكثر مقدار پوشش‌دهي بررسي گردد. روش تحقيق پژوهش حاضر از نوع مدلسازي رياضي است. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از نرم‌فزار Matlab انجام شده و جواب‌هاي بدست آمده از الگوريتم‌هاي متاهيورستيك در نرم‌افزار Minitab مقايسه شده است. از نتايج اين تحقيق، مي توان به افزايش پوشش توسط تسهيلات پيشگيرانه و افزايش زمان انتظار اشاره نمود. از ديگر نتايج اين تحقيق، مقايسه‌ي كارايي هر يك از الگوريتم‌هاي فرا ابتكاري NSGAII و MOIWO نسبت به شاخص‌هاي تعريف شده مي‌باشد.