ارزيابي رويكرد و ابعاد راهبردهاي پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي شبكه‌هاي مجازي با تأكيد بر نظم و امنيت پايدار

Assessment of the Approach & Dimensions of Prevention Policies for Social Damages Arising from Social Networks with an Emphasis on the Sustainable Safety & Discipline

سامان­دهي اجتماعي به كجروي­ هاي سايبري و آسيب­ هاي شبكه­ هاي مجازي نيازمند شناخت رويكردها و ابعاد برنامه‌هاي پيشگيري است. تأكيد بر پيشگيري اوليه، توانمندسازي كنش گران، تقويت زمينه خود-كنترلي و تمهيد روشهاي مداخلاتي از استلزامات آن برنامه ­ها براي رسيدن به نظم و امنيت پايدار است. تاكنون پژوهش ­هاي زيادي انجام شده است كه پيشنهادها و راهكارهايي را براي پيشگيري از آسيب­ هاي اجتماعي شبكه­ هاي مجازي ارائه داده ­اند. شايسته است آن موارد به ­شيوه­اي روشمند و هدفمند بررسي و ارزيابي شوند. اين مقاله تلاش مي­كند تا با استفاده از تكنيك فراتحليل و با تأكيد بر مباني امنيت پايدار و نظم اجتماعي، به ارزيابي و سنخ­شناسي آن‌ها (112 مورد) اقدام نمايد. بر اساس يافته ­ها، چهار سنخ شامل «ايجابي يا سلبي بودن»، «فراهم ­سازي تعاملات در دنياي واقعي»، «تكيه بر نقش و ظرفيت­ هاي كاربران» و «تغيير نگرش به وجوه مثبت فناوري‌هاي جديد» به ­عنوان رويكردهاي پيشگيري شناسايي شده ­اند. همچنين، ابعاد پيشگيري شامل «فرهنگي-اعتقادي»، «خانوادگي-زناشويي»، «آموزشي-مهارتي»، «پژوهشي-شناختي»، «سياسي-تقنيني»، «انتظامي-قضايي» و «تكنيكي-زيرساختي» هستند.

Socially regulating cyber delinquencies and social damages arising from social networks needs to recognize the approaches and dimensions of prevention programs. Relying on the first prevention, empowering users, reinforcing the setting of self-controlling and preparing interventional methods are some part of necessities for those programs in order to achieve the sustainable safety and discipline. As yet, vast numbers of researches have been done that offer some suggestions and solutions for preventing social damages arising from social networks. It is noteworthy to methodologically and purposively analyze and evaluate them. This article seeks to evaluate and categorize those suggestions and solutions (112 cases) by applying the meta-analysis technique and relying on the theoretical basis of the sustainable safety and social discipline. According to the findings, the prevention approaches are ‘being affirmative or privative’, ‘preparing relationship in the real world’, ‘relying on users’ role and capacities’, and ‘changing the attitude toward the positive features of the new technologies’. Moreover, the prevention dimensions include ‘cultural-religious’, ‘familial-marital’, ‘educational-practical’, ‘research based-cognitive’, ‘political-legislative’, ‘police based-judicial’, and ‘technical-infrastructural’.