كارآفريني و تقويت الگوهاي پوشاك زنانه اسلامي- ايراني با الهام از نقوش سنتي شهرستان دماوند

Entrepreneurship and Strengthening Iranian Women's Clothing Patterns Inspired by Traditional Damavand Damages

پوشاك از نمودهاي عيني فرهنگ هر جامعه‌اي به شمار مي‌رود. بناهاي مذهبي امام‌زاده‌ها مملو از نقوش تزييني پرباري است، كه به سبب برخورداري از طرح‌هاي هنري و نقوش نمادين، مي‌تواند در طراحي پوشاك زنانه مورد استفاده قرار گيرد. در عين حال مي‌تواند الگو و كمكي براي ايجاد و توسعه اشتغال و پيشرفت اقتصادي كشور باشد. بنابراين توسعه‌ي فرهنگ كارآفريني در سطح جامعه اهميت پيدا مي‌كند. اين مقاله، كوششي است براي مطالعه، شناخت هويت و ويژگي‌هاي بصري و ريشه‌هاي اعتقادي و مفاهيم پنهان و نمادين نقوش سنتي شهرستان دماوند و كارآفريني و كاربرد آن‌ها در طراحي پوشاك زنانه. روش انجام تحقيق بر مبناي ماهيت توصيفي- تحليلي بوده است و شيوه گردآوري اطلاعات به صورت تركيبي (كتابخانه‌اي و ميداني) مورد استفاده قرار گرفته است. ابزارگردآوري داده‌ها، شامل: مشاهده، دوربين (عكاسي و فيلم‌برداري)، اسكنر، اينترنت و فيش‌برداري است. جامعه آماري اين پژوهش، پنج امام‌زاده شهرستان دماوند استان تهران است و روش نمونه‌گيري به شكل انتخابي است. پنج نقش شاخص را از مجموعه نمونه‌هاي مورد مطالعه انتخاب و سپس براي هريك نمونه‌هاي تصويري و سه نمونه طراحي پوشاك زنانه (مانتو، كيف و كفش) با الهام از نقوش سنتي امام‌زاده‌هاي اين شهرستان ارائه شده است. نتايج حاصل از اين مطالعه، گوياي آن است كه منطقه مورد مطالعه، به‌عنوان بخشي كوچك از پهنه فرهنگي ايران، توانايي ارائه نمونه‌هاي كاربردي نقوش را در حد گسترده‌اي در خود دارد و طراحي پوشاك نيز قابليت تركيب و تغيير را دارا مي‌باشند و قابل تعميم به ديگر مناطق كشور و حوزه‌هاي فرهنگي هستند.