ارائه مدل رياضي جهت هماهنگي تصميمات سيستم موجودي مرور دوره اي و تسهيم سود در زنجيره تامين دوسطحي غيرمتمركز با استفاده از قرارداد تخفيف مقداري

يكي از موضوعاتي كه در مطالعه زنجيره تامين به آن پرداخته مي شود، موضوع هماهنگي در زنجيره تامين است. در اين پژوهش يك زنجيره تامين دو سطحي شامل يك خرده فروش و يك تامين كننده مورد بررسي قرار گرفته است. در زنجيره تامين مورد بررسي، تقاضا داراي توزيع نرمال است و زمان تحويل ثابت در نظر گرفته شده است. خرده فروش از سيستم موجودي مرور دوره اي براي سفارش دهي استفاده مي كند و با كمبودهاي جزئي مواجه است. متغيرهاي تصميم براي خرده فروش، طول دوره مرور و حداكثر سطح موجودي در هر بار سفارش مي باشند. ابتدا مقدار بهينه اين دو متغير در حالت تصميم گيري غيرمتمركز و متمركز بدست آمده است. تصميمات حالت متمركز، سود كل زنجيره تامين را افزايش مي دهند، اما اين تصميمات موجب كاهش سود خرده فروش نسبت به حالت غيرمتمركز مي شوند؛ به منظور پياده سازي تصميمات حالت متمركز و ترغيب خرده فروش به تغيير تصميمات، يك مدل هماهنگي ارائه شده است. در مدل هماهنگ از قرارداد تخفيف مقداري به عنوان طرح انگيزشي استفاده شده است و در محاسبه فاكتور تخفيف، سود هر دو عضو مورد توجه واقع شده است. همچنين جهت تسهيم مناسب سود حاصل از هماهنگي، يك استراتژي تسهيم بر مبناي قدرت چانه زني اعضا ارائه شده است. تحليل حساسيت مدل پيشنهادي نسبت به پارامترهاي كليدي متعددي انجام گرفته است. نتايج بررسي ها نشان مي دهند كه از ديدگاه اقتصادي، مدل هماهنگ ارائه شده مي تواند سود شبكه تامين توزيع را افزايش دهد و علاوه بر آن افزايش سود اعضا نسبت به مدل غيرمتمركز را نيز تضمين نمايد. از ديدگاه مديريت موجودي، قرارداد تخفيف پيشنهادي، ريسك كمبود موجودي خرده فروش را به طور قابل ملاحظه اي كاهش مي دهد. علاوه بر آن، نتايج بررسي مدل هماهنگ در شرايط عدم قطعيت زياد تقاضا، نشان داد كه مدل پيشنهادي قابليت هماهنگي زنجيره تامين را تحت شرايط مختلف همچون نوسانات تقاضا و مقادير زياد انحراف معيار تقاضا، دارا مي باشد.