بررسي رابطۀ توانمندسازي منابع انساني با فناوري اطلاعات در توسعه سازمان ها مطالعه موردي سازمان تأمين اجتماعي تهران بزرگ

توانمند‌سازي كاركنان، به معناي تشويق آنان براي مشاركت بيش‌تر در تصميم‌گيري است؛ يعني، فضايي براي افراد فراهم شود تا بتوانند ايده‌هاي خوبي را بيافرينند و آنها را به عمل آورند؛ توانمندسازي، عنصر حياتي كسب وكار در دنياي نوين است. محيط كاري توانمند‌شده، جايي است كه كاركنان به صورت گروهي حضور دارند و در انجام كارها با يكديگر همكاري مي‌كنند. اين شرايط با محيط كاري سنتي كه در آن افراد در انجام وظايف، خود را رقيب يكديگر مي‌پنداشتند كاملاً متفاوت است.يكي از ارزش هايي كه سازمان ها مي توانند با استفاده از توانمند سازي كاركنان در سازمان شان ايجاد نمايند، بهره برداري بيشتر از فن آوري اطلاعات است. هدف كلي تحقيق حاضر، تبيين رابطه بين توانمندسازي منابع انساني و فن آوري اطلاعات در سازمان تامين اجتماعي تهران بزرگ مي‌باشد با استفاده از فرمول كوكران عدد حجم نمونه از بين 1682 نفركارمند، 313 بدست آمد. روش نمونه‌گيري به صورت تصادفي ساده بود. روايي تحقيق با استفاده از نظريات اساتيد و متخصصين (10 نفر) بررسي و مورد تاييد قرار گرفت. پايايي تحقيق با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ براي گويه‌هاي تحقيق در محدوده 0/760 تا 0/890 محاسبه شده است. نتايج نشان دهنده آن است كه بين ابعاد توانمند سازي شامل احساس شايستگي، احساس استقلال، احساس مؤثر بودن، احساس معني دار بودن و احساس اعتماد به ديگران و فن آوري اطلاعات رابطه مثبت و معني داري وجود دارد.