راهبردهاي ارزش‌آفريني در پژوهشهاي علوم انساني اسلامي

هدف: پژوهش حاضر به دنبال ارتباط بين فنّاوري نرم با تحقيقات علوم انساني و به منظور ارزش‌آفريني در پژوهشهاي علوم انساني اسلامي بود. روش: اين پژوهش يك مطالعۀ كيفي و كمّي(آميخته) است كه به صورت توصيفي تحليلي با استفاده از مطالعات كتابخانه‌اي و بررسي‌هاي ميداني انجام شده است. يافته‌ها: در مرحلۀ اول براي گردآوري داده‌ها، از ابزار مصاحبۀ اكتشافي و نيمه‌ساختاريافته با خبرگان استفاده شده است. در مرحلۀ دوم، با استفاده از تكنيك SWOT، راهبردهاي مديريتي به منظور ارزش‌آفريني در پژوهشهاي علوم انساني ارائه شد. بدين منظور ابتدا نقاط قوّت، ضعف، فرصتها و تهديدهاي پژوهشهاي علوم انساني شناسايي و توسط كارشناسان وزن‌دهي شدند. سپس ماتريس SWOT استخراج و راهبردهاي مناسب ارائه شد. نتيجه‌گيري: چهار راهبرد اصلي شاملِ تحول در علوم انساني و پژوهشهاي علوم انساني، كارآفريني در پژوهشهاي علوم انساني، روشهاي تحقيق در پژوهشهاي علوم انساني و راهبرد ساختاري در پژوهشهاي علوم انساني، در راستاي ارزش‌آفريني در پژوهشهاي علوم انساني ارائه شده است.