هويت جغرافيايي در شهنشاه‌نامه صبا، به مثابه مؤلفه كلان هويت ملي

عنصر اصلي احساس هويت ملي، سرزمين مشترك است. احساس تعلق به يك سرزمين همواره با ملاحظات جغرافيايي شروع مي‌شود و هميشه ميان دلبستگي به آن و احساسات جهاني نوعي تعارض و كشمكش وجود دارد كه نقش هويت ملي را آشكارتر مي‌كند. تعرض به مرزهاي هويتي ايران، در پي جنگ‌هاي ايران و روس، در شمار مهم‌ترين حوادث تاريخ معاصر است. شهنشاه‌نامه صبا به‌عنوان اثري شاخص در اين برهه حساس شكل مي‌گيرد. در اين پژوهش ميزان توجه صبا به مرزهاي ايران و حساسيت وي، نسبت به هويت جغرافيايي را با روش تحليلي توصيفي و با رويكرد تحليل محتوا، مورد بررسي قرار مي‌دهيم. بسامد بالاي واژه مرز در شهنشاه‌نامه و تأكيد صبا روي شهرهاي مرزي ايران ـ همراه با تأسف وي نسبت به شكست ايرانيان در جبهه‌هاي مرزي يا تعصب نسبت به پيروزي‌هاي عباس‌ميرزا ـ نشان مي‌دهد ميزان بازتوليد مؤلفه‌هاي هويت جغرافياي در اين اثر به مراتب از ساير مؤلفه‌هاي هويت ملي بالاتر است.