كليدواژه :
اشكال اربعه , شكل اول , شكل دوم , شكل سوم , شكل چهارم , قاعده ذوات الاسباب ,
چكيده فارسي :
شكل اول هم در مقام ثبوت (در برهان‌هاي لمي) و هم در مقام اثبات (در همه برهان‌ها)، از شكل‌هاي ديگر درست‌تر است؛ زيرا سير در شكل اول (در هر دو مقام يادشده) از علت و مقتضي به معلول است و اين سير برپايه قاعده ذوات الاسباب استوار است؛ چون علم به معلول، تنها از راه علم به علت آن ميسر است. اما در شكل‌هاي ديگر، هرچند اين قانون شكسته نمي‌شود، ولي به‌طور مستقيم از علم به علت، به سوي علم به معلول سير نمي‌شود؛ ازاين‌رو، برپايه قواعد منطقي بايد نشان داد كه در شكل‌هاي ديگر نيز به‌طور غيرمستقيم از علم به علت، به سوي علم به معلول سير مي‌شود. ازاين‌رو، در اين پژوهش نشان خواهيم داد كه شكل اول، درست‌ترين و كامل‌ترين قياس اقتراني حملي است و شكل‌هاي ديگر، در پرتو شكل اول اعتبار و درستي خود را بازمي‌يابند. همچنين شكل اول، افزون‌بر موافق بودن با قاعده ذوات الاسباب، همه محصورات را نتيجه مي‌دهد.
