مباني نظري مفهوم «بازنمايي»؛ با تأكيد بر ابعاد معرفت‌شناختي

اين نوشتار، جستاري در مفهوم «بازنمايي» است. ازاين‌رو، ‌ضمن مرور عقبه تاريخي موضوع، ديدگاه‌‌‌‌هاي معاصر كه منصرف در كاركرد رسانه‌هاي تكنولوژيك است، تبيين مي‌شوند. بازنمايي، فرايندي است كه از يك سو، مرتبط با عالم عينيات خارجي و از سوي ديگر، كنشي است كه فاعل بازنما از طريق ميانجي به مخاطب ارائه مي‌كند. فرايند بازنمايي در اين معنا، در گذر از سه جهان «بود»، «نمود» و «بازنمود» شكل مي‌گيرد. لذا مسئله اين نوشتار، بحث نظري در باب بازنمايي و كاوش تئوريك دربارة گذر از اين سه جهان‌ است كه به روش تحليلي- عقلي و با هدف روشن شدن لايه‌هاي مباحث نظري شناخت‌شناسانه انجام مي‌شود. در اين فرايند، ابتدا در ارتباط با جهان «بود»، «مفهوم» شكل مي‌گيرد. سپس، مفاهيم در جهان «نمود»، تنظيم، دسته‌بندي و بازآرايي مي‌شوند. سرانجام، از مجراي ابزار بياني به عالم «بازنمود» عرضه مي‌شوند. حاصل اينكه، بازنمايي يك امر بيروني، از فرايندي چندمرحله‌اي مي‌گذرد كه هريك، از ساختار، حدود، ايده، اراده‌ پيش‌ساخته و يا پيش‌فهم، اشباع شده‌اند و انتقال صرف و بدون خدشه مفاهيم عيني به مخاطب را زير سؤال مي‌برند.