رويكرد سيستمي در تعريف سبك زندگي

سبك زندگي، از جمله مهم‌ترين مسائل در علوم انساني است. اين موضوع چارچوب كلي زندگي را مشخص مي‌سازد و به لحاظ مفهوم و كاربرد، شامل شئون‌ گوناگون زندگي انسان‌ مي‌شود. سبك زندگي، با سه رويكرد اصلي جامعه‌شناسي، روان‌شناسي و دين‌شناسي مورد بررسي قرار گرفته است. نقدهاي وارد بر هر يك از رويكردهاي رايج، نشان مي‌دهد كه هر يك، از زاويه محدودي به اين موضوع پرداخته‌اند. آيا مي‌توان به روشي برخوردار از انسجام دروني، منطقي و روشمند براي تبيين عوامل سازنده سبك زندگي دست ‌يافت كه قابليت طرح در علوم گوناگون و ساحت‌هاي گوناگون زندگي بشر را دارا باشد؟ با فرض اينكه، يكي از مناسب‌ترين راه‌هاي شناخت و تعريف مفهوم سبك زندگي، تبيين عوامل سازنده آن است، اين نوشتار به بررسي اين عوامل، با رويكرد سيستمي به سبك زندگي مي‌پردازد. در اين روش، عناصر سازنده سبك زندگي، تعامل و ارتباط شبكه‌اي چندجانبه با يكديگر دارند كه مي‌تواند شيوه بررسي اين مفهوم را از حيطه هر يك از رويكردهاي يادشده خارج نمايد. اين پژوهش، با روش توصيفي ـ تحليلي، بر اساس منابع كتابخانه‌اي انجام ‌شده است.