بررسي دلالت آيات مربوط به شاهدان امت‌ها بر عصمت همه‌جانبه‌ انبيا عليهم السلام

برخي از متكلمان براي اثبات عصمت همه‌جانبه‌ انبيا عليهم السلام به دليل مستفاد از آيات مربوط به شاهدان امت‌ها تمسك جسته‌اند؛‏ بدين صورت كه همه‌ انبيا، در قيامت شاهدان به حق هستند و بدين‌روي، براي شهادت مطابق با واقع، بايد به دور از خطا و سهو و نسيان باشند. مسئله‌اي كه مطرح است اين است كه آيا دلالت اين استدلال بر مقصود خود، تام است يا خير؟ ملاحظه‌اي كه بر آن وجود دارد اين است كه آيات ذي‌ربط فقط بيانگر اين است كه در هر امتي يك شاهد وجود دارد. پس ممكن است در يك زمان، چند نبي همزمان حضور داشته و فقط يك تن از آنها شاهد اعمال امت باشد. نگارنده بر اين باور است كه اين شاهد، همان امام امت است. بدين‌روي، او از خطا و سهو و نسيان در امور مربوط به مشاهده اعمال بندگان مصون است. اين مقاله درصدد است با استفاده از روش «تحليل و توصيف»، ديدگاه عموم مفسران فريقين را مبني بر اينكه شهدا همان انبيا هستند، رد، و اثبات كند كه شاهد هر امتي، امام آن امت است.