تدوين چارچوب مفهومي كاربست اصول و آموزه هاي بازآفريني شهري فرهنگ مبنا (مورد پژوهي: بافت تاريخي شيراز)

بافت هاي تاريخي شهرهاي ايران، در فرآيندي قهقرايي كه بيش از هشت دهه از عمر آن مي گذرد، تبديل به محدوده هايي شده اند، با شرايطي ناسازنما [پارادوكسال] كه علي رغم برخورداري از بيشترين بالقوگي توسعه فرهنگي و حضور پرتعداد عناصر ارزشمند ميراثي، به دليل دگرگوني و فروپاشي بنيان هاي ديرپاي اجتماعي، امكان بهره مندي از امتيازات توسعه اقتصادي متوازن و استفاده بهينه از داشته ها و ثروت فرهنگي نهفته در بافت، از آن سلب گرديده است. بازآفريني شهري، با تأكيد بر لزوم توسعه يكپارچه شهري، امكان استفاده مؤثر و فعال از ميراث تاريخي و معماري شهرها را در چرخه اي كه مي توان در آن به رونق و توان مضاعف اقتصادي دست يافت، و توجيهي محكم در امتداد و حفظ بنيان ها و ساختارهاي تاريخي داشت، در دستور كار قرار داده است. بازآفريني شهري، مجموعه اي از اقدامات و رويكردهاي متنوع را در رويارويي با مسائل مربوط به توسعه معاصر شهري مدنظر د ارد، و به منظور بهترين و كارآمدترين استفاده از بافت هاي تاريخي، راهبردها و سياست هاي منطبق با فرهنگ را طي گذاري از رويكردهاي فرهنگي در بازآفريني تا تثبيت بازآفريني فرهنگ مبنا پشت سر نهاده است. بازآفريني شهري فرهنگ مبنا از جمله رويكردهاي متأخري است كه اهداف احياء و تداوم حيات شهري در بافت هاي تاريخي را همزمان دنبال مي كند ، و بر اهميت نقش فرهنگ [در معنايي فراگير و جامع] و به كارگيري صنايع خلاّق به مثابه عامل اصلي محرّك بازآفريني و آفرينش مكان تأكيد مي ورزد. پژوهش حاضر كه از نوع كاربردي بوده است، مطالعه اي تفسيري تحليلي را با هدف برقراري انسجام و پيوند ميان اصول و آموزه هاي بازآفريني شهري فرهنگ مبنا و راهبردها و سياست هاي قابل اتخاذ در بافت هاي تاريخي به انجام رسانده است. بدين منظور، پس از استخراج و دسته بندي اصول و آموزه هاي بازآفريني شهري فرهنگ مبنا كه از طريق تحليل محتوايي و جمع بست فهرستي از منابع معتبر به دست آمده، بخشي از بافت تاريخي شهر شيراز، به عنوان محدوده ي منتخب اقدامات بازآفريني فرهنگ مبنا يا قلمرو فرهنگي همگاني، تعريف گرديده است. برشمردن معيارها و روند به گزيني محدوده هدف بازآفريني، و بازخواني ويژگي هاي زمينه اي، منجر به ارائه ي الگوي راهبردي چندلايه در تعريف شيوه ها و سياست هاي اقدام در بافت تاريخي گرديده است.