بررسي كيفيت معماري فضاهاي داخلي بيمارستان‌ها از ديدگاه ادراكي بيماران و كارمندان(مطالعه موردي: بيمارستان شمس تبريز)

با توجّه به تأثير كيفيت معماري فضاهاي داخلي در تسريع بهبود حال بيماران و افزايش كارايي كاركنان نياز به بررسي و طراحي دقيق اين فضاها مي‌باشد. در اين تحقيق سعي بر اين است كه ضمن شناخت و بررسي وضع موجود بيمارستان شمس تبريز، به بررسي و تحليل كيفيت معماري داخليآن بپردازيم و به اين سؤالها پاسخ دهيم: آيا فضاهاي مربوط به بيماران و كاركنان از ديدگاه ادراكي آنها، از لحاظ كيفيت معماري داخلي تفاوت معناداري با هم دارند؟ آيا اولويت‌بندي بيماران و كاركنان از معيارهاي كيفيت معماري داخلي تفاوت معناداري با هم دارند؟ و در نهايت، آيا ويژگي‌هاي جنسيتي تأثيري بر ادراك فضاها دارند؟ هدف از اين پژوهش، مقايسه ادراك كاربران بيمارستان از كيفيت معماري داخلي، براي ارتقاي وضع موجود فضاهاي درماني و طراحي مناسبتر بيمارستان‌هاي آينده است. براي جمع‌آوري اطلاعات از دو نوع پرسشنامه (بيماران و كاركنان) براي ارزيابي رضايت‌مندي و اولويت‌بندي آنها استفاده شد. سپس اطلاعات گردآوري شده در نرم افزار SPSS19تحليل گرديد. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه، بر اساس آزمون ناپارامتري يومان ويتني، ادراك بيماران و كاركنان از معيارهاي معماري داخلي شامل حريم شخصي، دما، آلودگي صوتي، تهويه، نور طبيعي و نور مصنوعي داراي تفاوت معنادار است. بر اساس اندازه اثر كوهن، بيشترين تفاوت در رضايت‌مندي بيماران و كاركنان از جنبه وجود حريم شخصي است. به طوري كه كاركنان داراي رضايت‌مندي كمتري نسبت به بيماران هستند. بر اساس آزمون فريدمن، اولويت بندي معيارهاي مختلف توسط بيماران و كاركنان، داراي تفاوت معنا‌داري نيست. طبق آزمون كروسكال واليس، جنسيت بيماران و كاركنان به ترتيب در ادراك سطح بهداشت و تهويه باعث ايجاد تفاوت معنادار شده است. نتايج حاصل از اين پژوهش، با ارايه تفاوتها و شباهت‌هاي نيازهاي بيماران و كاركنان از كيفيت معماري داخلي مي‌تواند به معماران و طراحان در زمينه اصلاح وضع موجود و ارتقاي كيفيت طراحي‌هاي آتي كمك كند.