تأثير رضايت مندي از كيفيت معماري فضاي آموزشي بر موفقيت تحصيلي بهره بردار

هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير رضايتمندي از كيفيت‌ معماري فضاي آموزشي بر موفقيت تحصيلي دانش‌آموزان است. بدين منظور ابتدا با نظرخواهي از معلمين، مهم‌ترين معيار سنجش موفقيت دانش‌آموزان شناسايي شد. حجم نمونه در اين مرحله 170 نفر معلم مقطع سوم ابتدايي بود كه در 16 مدرسه با استفاده از پرسشنامه توسعه‌اي مورد پرسش قرار گرفتند؛ سپس رابطه موفقيت تحصيلي و رضايتمندي فضايي بر اساس نظر دانش‌آموزان به‌عنوان بهره‌برداران از فضا بررسي شد. جامعه آماري تحقيق در اين مرحله شامل دانش‌آموزان كلاس سوم ابتدايي شهر اردبيل بود؛ كه تعداد 2016 دانش‌آموز به‌عنوان نمونه آماري و به شيوه نمونه‌گيري خوشه‌اي گزينش شدند. بر اساس نتايج حاصل از جداول توافقي و آزمون همبستگي بر روي عوامل دوازده‌گانه مؤثر بر كيفيت فضاي آموزشي مشخص شد كه رضايتمندي از هر يك از كيفيت‌هاي فضاي آموزشي رابطه معنادار و همسو با موفقيت تحصيلي دانش‌آموزان دارد و رضايتمندي از شكل كلاس، تأثيرگذارترين عامل در موفقيت دانش‌آموزان است. بررسي مجموع عوامل نيز حاكي از آن است كه طراحي مناسب كلاس درس راهكاري در جهت افزايش رضايتمندي دانش‌آموزان و ارتقاء موفقيت تحصيلي آنان به شمار مي‌آيد.