بهينه سازي تهويه طبيعي در نماي دوپوسته راهرويي نمونه موردي ساختمان اداري در شيراز

يكي از موضوعات مهم در طراحي ساختمان‌هاي اداري توجه به ايجاد شرايط آسايش حرارتي با استفاده از روش‌هاي غير فعال طراحي است. يكي از راهكارهايي كه در اين زمينه بسيار مورد توجه قرار مي گيرد استفاده از نماهاي دوپوسته در اين ساختمان‌هاست. تعيين شرايط مناسب براي پوسته ساختمان متضمن دريافت مناسب نور طبيعي و بهره‌مندي از تهويه طبيعي در پوسته ساختمان و در فضاهاي داخلي است. در اين تحقيق كوشش گرديده تا شرايط تهويه طبيعي در نماي دوپوسته راهرويي در ساختماني با كاربري اداري در اقليم گرم‌وخشك (شيراز) با استفاده از نرم‌افزار ديزاين‌بيلدر نسخه 4.5 بررسي و شبيه‌سازي گردد. طي چندين مرحله مدل‌هاي مختلف نماي دوپوسته در نرم‌افزار ديزاين‌بيلدر و با كمك داده‌هاي آب‌وهوايي نرم‌افزار انرژي‌پلاس مدل‌سازي و شبيه‌سازي شدند ، پارامترهايي چون سرعت، دما و الگوي توزيع و گردش جريان هوا در فضاي مابين دوپوسته و فضاي داخل ساختمان، جهت تعيين اندازه بهينه بازشوها در نماي ساختمان و نماي خارجي از سويي و فاصله بهينه ميان دو پوسته مورد بررسي و تحليل قرارگرفت. با توجه به نتايج شبيه‌سازي مي‌توان نتيجه گرفت كه با كم كردن طول راهرو به ميزان مشخص مي‌توان بر سرعت و توزيع جريان تاثير مثبت گذاشت. كم كردن طول راهرو بيش از حد تعيين شده نه تنها تاثيري بر پارامترهاي موثر بر تهويه ندارد بلكه سبب كم شدن سرعت و عدم توزيع مناسب جريان مي‌گردد.