بررسي سازگاري رفتار حرارتي ساكنان آپارتمان در شيراز در راستاي دستيابي به آسايش حرارتي درماه هاي گرم سال

رفتار انسان ها نقش مهمي در تعامل حرارتي آن ها با محيط دارد. لذا بررسي رفتار حرارتي در راستاي دستيابي به آسايش حرارتي ضروري به نظر مي رسد. هدف از اين پژوهش، تبيين رفتارهاي بهينه غير معمارانه در راستاي سازگاري حرارتي بيشتر بدن انسان با محيط است. داده ها و اطلاعات مورد نياز اين پژوهش حال نگر، بر اساس روش تجربي و ميداني به روش پرسشنامه محقق ساخته، از افراد ساكن در واحدهاي آپارتماني در شهر شيراز جمع آوري و سپس با توصيفات تحليلي، استنباطي و طبقه بندي آن ها احكام لازم صادر شد. با بررسي اولويت هاي رفتاري از طريق ميانگين وزني مشخص نمود كه در ماه هاي گرم، اولويت اول به روشن كردن پنكه يا كولر اختصاص دارد. همچنين مشخص شد كه رابطه اي معنادار بين ارتباط پوشش با ارزيابي حرارتي افراد در ماه هاي گرم وجود دارد كه در هر دو جنس مرد و زن به صورت مشابه اتفاق مي افتد. مي توان از تحليل داده ها به اين نتيجه رسيد كه هر فرد با انجام رفتاري حرارتي مناسب سعي مي كند تا به هر نحو ممكن محدوده آسايش حرارتي را براي خويش مهيا نمايد.