تاثير بي تفاوتي شغلي كاركنان بر هويت سازماني با نقش متغير ميانجي جمعيت شناختي

در اين تحقيق ، تلاش شد كه در خصوص بررسي تاثير بي تفاوتي شغلي بر هويت سازماني با نقش متغير ميانجي جمعيت شناختي مورد مطالعه ( شركت ارتباطات الكترونيك )، شناخت كسب شود كه براساس چارچوب و مدل مفهومي مورد نظر مورد تحليل قرار گرفته است. اين پژوهش داراي يك فرضيه اصلي و شش فرضيه فرعي است. جامعه مورد بررسي عبارت است ازكليه كاركنان شركت ارتباطات الكترونيك كه 420 نفر مي باشند ، بعنوان جامعه آماري تحقيق انتخاب گرديده اند و حجم نمونه براساس فرمول كوكران 200 نفر محاسبه گرديده است. همچنين در اين پژوهش جهت گردآوري اطلاعات از دو پرسشنامه هويت سازماني و بي تفاوتي شغلي استفاده شده است كه ضريب پايايي پرسشنامه هويت سازماني با روش آلفاي كرونباخ 0.793 و ضريب پايايي پرسشنامه بي تفاوتي شغلي با روش آلفاي كرونباخ 0.813 مورد تاييد قرار گرفته است. تجزيه و تحليل داده‌هاي بدست آمده از تحقيق حاضر شامل دو بخش مي باشد ، آمار توصيفي به منظور توصيف يافته‏ها، از جداول و نمودارهاي فراواني استفاده خواهد شد. ضمن اين كه به منظور توصيف بهتر داده‏ها از شاخص‏هاي مركزي و همچنين شاخص‏هاي پراكندگي بهره گرفته خواهد شدكه از نرم افزار SPSS آمار استنباطي در راستاي تاييد يا عدم تاييد توزيع نرمال بودن داده ها جهت سنجش متغيرها از آزمون كلموگروف اسميرونوف استفاده مي‌گردد.سپس بر اساس نتيجه حاصله از اين آزمون چنانچه توزيع داده ها، نرمال باشد از آزمون هاي آمار پارامتريك استفاده شده و چنانچه توزيع داده ها، نرمال نباشد از آزمون هاي آمار ناپارامتريك و از طريق نرم افزار LISREL نسخه 8.80 استفاده خواهد شد. طبق نتايج بدست آمده از تحليل هاي آماري بين متغييرهاي مستقل بي‌تفاوتي مافوق به مسائل و اتفاقات سازمان، عدم شايسته سالاري، برخورد گزينشي با تخصص افراد، عدم شناخت نيازهاي كاركنان، توجه به بعضي از شغل‌ها و بي توجهي به مسائل رفاهي كاركنان برهويت سازماني با نقش متغير جمعيت شناختي تاثير دارد.