مروري بر روش هاي بازرسي خطوط لوله آب و فاضلاب

خطوط لوله به‌طور گسترده‌اي براي انتقال حجم زيادي از آب و فاضلاب در مسافتهاي طولاني به‌كار مي‌روند. اين زيرساختهاي ارزشمند زماني توجه همگاني را به خود جلب مي‌كنند، كه آسيب ديده‌اند. به‌منظور اجتناب از وقوع حوادث ناگوار، تشخيص اوليه عيوب موجود در خطوط لوله آب و فاضلاب و تعيين كميتي اين عيوب، بسيار حائز اهميت است. در تعداد زيادي از كشورها، بازرسي خطوط لوله آب و فاضلاب معمولا با استفاده از روش بازرسي دوربيني انجام مي‌شود كه يك اپراتور با ارزيابي تصاوير خام دوربين به شناسايي مكان آسيب‌ديدگي ها مي‌پردازد. روشهاي بازرسي دوربيني داراي تعدادي معايب هستند كه كاربرد آنها را محدود مي‌سازد. يكي از معايب روش بازرسي دوربيني، نبود نور كافي و روشنايي در داخل لوله‌ها است. عيب ديگر روش بازرسي دوربيني اين است كه كيفيت تصاوير به‌دست آمده به‌دليل شرايط روشنايي نامطلوب، پايين است. در نتيجه روشهاي بازرسي دوربيني مي‌توانند صرفا عيوب بزرگ را به‌طور مطمئني تشخيص دهند. در دهه‌هاي اخير، روشهاي حرارت‌نگاري، ميكروويو، ليزر و سونار پيشنهاد شده‌اند تا در تركيب با روش بازرسي دوربيني، نتايج بازرسي را بهبود دهند. همچنين، تجهيزات جديدي كه چندين سنسور را به‌كار مي‌برند و قادر به انجام بازرسي در مسافتهاي دور هستند، پيشنهاد گرديده‌اند. مقاله حاضر به مرور روشهاي بازرسي متداول و جديد در خطوط لوله آب و فاضلاب مي‌پردازد. بعلاوه، انواع متفاوت رباتها براي بازرسي داخل لوله‌ها بحث مي‌گردند.