ارائه الگوي توسعه‌ مرحله‌‌اي حكمراني شبكه‌اي با استفاده از رويكرد فراتركيب

هدف: حكومت‌ها به فراخور فضاي اجتماعي، سياسي و اقتصادي نوع حكمراني خود را تغيير مي‌دهند. تحولات سريع در فناوري موجب ايجاد شكل جديدي از حكمراني‌ در سازمان‌هاي دولتي به نام حكمراني شبكه‌اي شده است. حكمراني شبكه‌اي به مجموعه‌اي از بازيگران دولتي و غيردولتي اشاره دارد كه به‌‌منظور تصميم‌گيري در رابطه با حل مسائل و مشكلات عمومي، ايجاد ارزش عمومي و ارائه خدمات عمومي با يكديگر به‌طور رسمي يا غيررسمي تعامل و مشاركت دارند. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوي مرحله‌اي توسعه‌ حكمراني شبكه‌اي در سازمان‌هاي دولتي كشور با استفاده از رويكرد فراتركيب انجام شده است. روش: در اين پژوهش با استفاده از روش فراتركيب و بازنگري دقيق در موضوع، يافته‌هاي پژوهش‌هاي كيفي و كمي مرتبط تركيب و الگوي حاضر طراحي شد. بر اين اساس، 297 پژوهش در حوزه حكمراني شبكه‌اي ارزيابي شد كه در پايان 132 پژوهش انتخاب شده و با تحليل محتواي آنها ابعاد و كدهاي مربوطه استخراج و ميزان اهميت و اولويت هر يك با استفاده از آنتروپي شانون تعيين شد. يافته‎ها: بر اساس يافته‌هاي پژوهش، كدهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات، امنيت سايبري، سودآوري شبكه، مشاركت شهروندان در شبكه، درگيري و تعامل سازنده ميان اعضاي شبكه، پاسخ‌گويي و چارچوب ساختاري شبكه، چشم‌انداز توسعه شبكه، شرايط فناورانه حاكم بر شبكه و منابع انساني داراي دانش و مهارت استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات،  بين ابعاد 21‌گانه توسعه‌ حكمراني شبكه‌اي بيشترين ضريب اهميت را به دست آوردند. نتيجه‎گيري: در اين پژوهش، الگوي توسعه حكمراني شبكه‌اي در چهار مرحله‌ بررسي و شناسايي الزامات شبكه، طراحي شبكه، مشاركت و فعال‌سازي شبكه و توسعه شبكه ارائه شد. از آنجا كه تاكنون مدل جامعي براي توسعه حكمراني شبكه‌اي در سازمان‌هاي دولتي كشور با توجه به ويژگي‌هاي خاص و شرايط بومي كشور، ارائه نشده است، اين پژوهش مي‌تواند الگوي مناسبي براي توسعه حكمراني شبكه‌اي در سازمان‌هاي دولتي كشور باشد.