بررسي تغييرات مورفولوژي بستر در كانال‌هاي داراي سري آبشكن‌هاي موازي با طول هاي نامساوي و جهت گيري هاي مختلف

آبشكن‌ها سازه‌هايي هستند كه به منظور كاهش سرعت و فرسايش كرانه به صورت عمود بر جريان يا مورب ساخته مي‌شوند. آبشكنها همانند ساير سازههاي تنگ كنندهي مسير جريان، كانال جريان را تنگ ميكنند و در مجاورت خود ساختار جريان را تغيير ميدهند و در اطراف ناحيهي تنگ شده باعث شكلگيري گردابههايي ميشوند. در اين مقاله، تغيير الگوي جريان و تغييرات بستر در اثر تغيير زواياي سري آبشكن‌هاي موازي غيرمتخلخل و غير مستغرق با طول نامساوي، با استفاده از روشهاي عددي بررسي شده است. اعتبارسنجي مدل نرم‌افزاري توسط مقايسه‌ي نتايج مدل با داده‌هاي آزمايشگاهي صورت گرفته است. نتايج نشان ميدهد كه با تغيير جهتگيري آبشكنهاي با طول نامساوي از 90 درجه به 45 درجه (كاهش 12 درصدي ميزان تنگ‌شدگي)، بيشترين عمق آبشستگي در پاي آبشكن اول تا 50 درصد كاهش پيدا مي‌كند.