به كارگيري الگوريتم علف هاي هرز مهاجم (IWO) و الگوريتم ژنتيك (GA) در بهينه سازي بهره برداري تلفيقي از سد طازران

يكي از مهمترين مسائل در مديريت منابع آب، مسئله بهره برداري بهينه از مخازن مي باشد. در اين پژوهش از الگوريتم فرا ابتكاري علف هرز مهاجم (IWO) براي يافتن استراتژي هاي تخصيص بهينه آب در سيستم تك مخزنه سد طازران واقع در غرب كشور براي يك دوره 10 ساله استفاده شده است. مدل توسعه يافته در اين تحقيق براي بهره برداري بهينه در حالت الگوي كشت وضع موجود تهيه گرديده است. اراضي پايين دست سد به دو منطقه طازران و ايونده تقسيم مي شوند. تابع هدف تعريف شده حداقل سازي كل كمبودها در طول دوره شبيه سازي مي باشد. به منظور بررسي عملكرد مخزن از شاخص هاي قابليت اعتماد زماني، تأمين حجمي و آسيب پذيري استفاده شده است. نتايج حاصل از الگوريتم مورد بررسي با نتايج حاصل از الگوريتم ژنتيك(GA) مورد مقايسه قرار گرفته است. به دليل عدم كفايت و همچنين توزيع نامناسب جريان رودخانه طازران، شبيه سازي ها در دوحالت استفاده از جريان آب هاي سطحي به تنهايي و تلفيق آب هاي سطحي و زيرزميني انجام گرفته است. با توجه به نتايج به دست آمده مشخص گرديد كه با استفاده از روش هاي IWO و GA و استفاده همزمان از آب هاي سطحي و زيرزميني منطقه، اين سد به ترتيب قادر به تأمين 77.2درصد و 76.24 درصد از نياز كل اراضي پايين دست منطقه طازران مي باشد. شاخص هاي اعتماد پذيري و آسيب پذيري در منطقه طازران نيز به ترتيب برابر 55.45 و 33 درصد در روش IWO و 52.72 و 41 درصد در روش GA مي باشند.