بررسي جريان خروجي روزنه‎ها با قطر و پوشش‎هاي متفاوت در سيستم آبياري زيرسطحي

استفاده از گسيلنده مناسب نظير لوله‎هاي روزنه‎دار در سيستم آبياري زيرسطحي كارآمدي اين سيستم‌ها را ارتقاء مي‌دهد. در اين پژوهش، بهترين شرايط هيدروديناميكي محيط نشت، شرايط بهينه هيدروليكي روزنه و اثر متقابل هيدروليك روزنه و محيط پيرامون آن بررسي شد. بدين منظور وضعيت جريان و مقاومت جريان خروجي از لوله پلي‎اتيلن 16 ميليمتري با روزنه‎هاي به قطر 1، 2.5، 5، 8 و10 ميليمتر (در دو حالت استفاده از پوشش ژئوتكستايل و عدم استفاده از آن) در محيط خاك رسي و گراول با قطر متوسط 12 ميليمتر در فشارهاي 0.25، 0.5، 0.75،1، 1.25، 1.5، 1.75 و 2 اتمسفر بررسي گرديد. نتايج آزمايش با استفاده از آزمون تجزيه واريانس دوطرفه مقايسه شد و منحني‎هاي مشخصه روزنه‎هاي مختلف با برازش داده‌هاي آبدهي بر حسب فشار براي كليه آزمايشات تهيه گرديد. بازه مقادير R^2 و توان معادله دبي فشار مربوطه به ترتيب معادل 99% 93% و 0.63 0.41 به‌دست آمد. نتايج آزمايش نشان داد كه استفاده از گراول به تنهايي در اطراف روزنه مدفون در خاك در كليه قطر‎ها موجب كاهش مقاومت جريان، افزايش سرعت خروج آب از روزنه و آشفتگي بيشتر جريان گرديد و برعكس استفاده از ژئوتكستايل باعث افزايش مقاومت جريان شد و مشاهده شد كه در روزنه‎هاي با قطرهاي 1 و 2.5 ميليمتر لفاف ژئوتكستايل در خاك و گراول موجب بروز مقاومت با اختلاف معني‎دار نسبت به حالت معمولي شد. بر مبناي نتايج حاصل استفاده از روزنه 1 ميليمتري در تمامي محيط‎ها و روزنه 2.5 ميليمتري در محيط خاك با وجود يا بدون وجود لفاف ژئوتكستايل در سيستم آبياري زيرسطحي توصيه مي‌گردد.