پهنه بندي برخي پارامترهاي كيفي آب شرب با استفاده از GIS (مطالعه موردي: شهر ملاير)

آلودگي آب آشاميدني يكي از زمينه هاي مهم نگراني براي طرفداران محيط زيست است. كيفيت آب، شاخص سلامت و رفاه جامعه است. در اين پژوهش غلظت و پهنه بندي برخي پارامترهاي كيفي آب آشاميدني شهر ملاير با استفاده از روش هاي آماري وGIS ارزيابي شد. جامعه آماري مورد پژوهش شبكه توزيع آب آشاميدني شهر ملاير بود. بدين منظور اين شهر به چندين منطقه تقسيم شد به نحوي كه كل منطقه شهري ملاير پوشش داده شود. در مجموع، 48 نمونه آب آشاميدني از شبكه توزيع آب آشاميدني شهر در خرداد 1395 جمع آوري شد. پارامترهاي مختلف مانند pH، هدايت الكتريكي (EC)، كاتيون ها (Na، K) و آنيون (NO3) اندازه گيري شد. . غلظت نيترات در آب آشاميدني توسط دستگاه اسپكتروفتومتر، سديم و پتاسيم با دستگاه فليم فتومتر اندازه گيري شد. ميانگين پارمترهاي اندازه گيري شده به ترتيب نيترات 27.61 ميلي گرم بر ليتر، pH 6.79، EC0.69 دسي زيمنس بر متر، پتاسيم0.41 ميلي گرم بر ليتر و سديم 1.37 ميلي گرم بر ليتر بود. دامنه غلظت نيترات نمونه ها از 19.34 تا 47.83 ميلي گرم بر ليتر تغيير داشت. تمام پارامترهاي اندازه گيري شده نمونه هاي آب آشاميدني ملاير كمتر از استاندارد WHO و استاندارد ملي ايران بود. با توجه به نقشه هاي GIS غلظت نيترات، سديم و EC در بخش هاي شمالي و شمال غربي شهر بالاتر بود. از جمله دلايل بالا بودن نيترات در منطقه دفع غيراصولي فاضلاب هاي شهري مي باشد. به منظور جلوگيري از افزايش نيترات در شبكه توزيع آب آشاميدني، اقداماتي چون عدم ورود فاضلاب شهري به منابع آب و تصفيه فاضلاب ضروري به نظر مي رسد. با توجه به اين كه غلظت هاي نيترات 45 20 ميلي گرم بر ليتر در آب را به عنوان آب هاي آلوده به شمار مي آيند، آب شرب شهر ملاير جزء آب هاي آلوده طبقه بندي مي شوند.