نقش شبهه طريق در اسقاط حدود از ديدگاه اهل‌سنت

شبهه در اصطلاح فقهي التباس دو چيز به يكديگر است، به گونه ‌اي كه محتمل دو حكم باشد. به عبارت ديگر، مورد شبهه ‌دار از يك جهت جايز و حلال است، اما از جهتي ديگر حرام است و شبهه طريق كه عبارت از اختلاف فقهي ناشي از ادله است، از اين جمله است. در شبهه طريق يا اختلاف اجتهادي فقها چون ترجيح هيچ ‌كدام از آراء به دليل تقارب يا تعارض ادله متصور نيست و آراي موجود در مسئله حدي متعارض است، شبهه ثبوت حد عارض مي ‌گردد و عروض شبهه مستلزم اسقاط حد مي ‌شود. با توجه به استقراء و احصاي دليل در زمينه شبهه در شريعت اسلامي، مباني شبهه طريق در اسقاط حدود عبارتند از: اصول احتياطي، مراعات اختلاف، تعارض ادله و تصويب و تخطئه اصولي. دستاورد اين نوشتار كه با رويكردي تحليلي توصيفي شبهه طريق را كنكاش كرده، اين است كه اختلاف فقهي در مسئله حدي مادام كه آراي موجود از قوت دليل برخوردار باشند موجب اسقاط حد مي ‌گردد.