بررسي پيامدهاي اجتماعي بحران كمبود منابع آب در مناطق كويري (مطالعه موردي شهرستان اردكان)

آب مايه اصلي حيات و از ضروريات زندگي بشر است كه كمبود آن انسان را با مشكلاتي جدي روبرو مي كند. باتوجه به اهميت موضوع بحران آب در ايران و مسائل اجتماعي ناشي از آن هدف از اين پژوهش برآورد پيامدهاي اجتماعي بحران كمبود منابع آب درشهرستان اردكان است.رويكرد پژوهش كيفي و شيوه گرد آوري داده ها مصاحبه با 22 نفر از متخصصان و كارشناسان شهرستان اردكان در حوزه ي آب مي باشد كه براي تحليل متون مصاحبه از روش تحليل مضمون يا روش تحليل تم استفاده شده است. تغييرات جمعيتي، بيكاري و فقر، كاهش كيفيت زندگي واختلافات نزاع و درگيري ها به عنوان پيامدهاي اجتماعي عيني و تغيير نگرش هاوعقايد مذهبي مردم،از بين رفتن اعتماد،كاهش سرمايه ي اجتماعي ومشاركت مردمي و كاهش اميد به زندگي به عنوان پيامدهاي اجتماعي ذهني از يافته هاي اين پژوهش است. با توجه به پيامدهاي اجتماعي منفي بحران آب در منطقه، چاره انديشي و آينده نگري و همچنين رويارويي منطقي با بحران هاي زيست محيطي، مديريت بهتر منابع آب در سطح منطقه، صرفه جويي و اصلاح شبكه هاي آبرساني،آموزش كشاورزان براي استفاده ي بهينه ازمنابع آب و بهره گيري از روش هاي سنتي استحصال آب در منطقه ضروري به نظر مي رسد .