ظرفيت سازي سياسي براي ديپلماسي آب و محيط زيست جهت معضل ريزگردها

در اين مقاله، بر موارد مورد نياز جهت ظرفيت سازي اجتماعي و سياسي در مسائل مربوط به محيط ‌زيست و بصورت خاص پديده ريزگردها در جنوب غربي كشور بررسي شده و به ديپلماسي آب به عنوان راهكاري براي احياي تالاب هورالعظيم كه منشاء پديده ريزگردها در جنوب غربي كشور در منطقه بوده و حوضه آبريز آن ما بين سه كشور ايران، عراق و تركيه قرار دارد پرداخته شده است. ديپلماسي آب پيشنهادي طيف وسيعي از مذاكرات از جمله: ديپلماسي فاجعه، ديپلماسي پيشگيرانه (از ايجاد مناقشات) و ديپلماسي سبز را شامل مي شود. در حال حاضر، تركيه تنها به دنبال استفاده از منابع طبيعي براي توسعه خود، بدون در نظر گرفتن مشكلات زيست محيطي منطقه مي باشد، بنابراين مي‌توان گفتمان موجود در منطقه را گفتمان جهان سومي دانست. لذا پيشنهاد مي شود با عبورازگفتمان بردبرد به گفتمان سبز رسيده و با استفاده از اين گفتمان و تئوري بازي نقطه تعادل احياي تلاب را تعيين نمود. همچنين بايد شبكه اي از روابط اجتماعي وسياسي در بين كشورهاي ذينفع براي زمينه سازي در افكار عمومي و تأثيرگذاري بر تصميم گيران و تصميم سازان ايجاد نمود. درصورتي كه تصميم گيران سياسي دو كشور ايران و عراق ديپلماسي آب و كالا (رها سازي آب توسط كشور تركيه را در مقابل بازار كالا در كشور ايران و عراق و گردشگري در تركيه) را به عنوان يك ابزار مذاكره با دولت تركيه استفاده نمايند، قدمي به سوي تعادل محيط زيست در منطقه خواهد بود.براي ايجاد شبكه اي از روابط اجتماعي و سياسي در بين كشورهاي ذينفع و زمينه سازي در افكار عمومي و تاثير گذاري بر تصميم گيران، نيازمند آموزش و ظرفيت سازي سياسي هستيم كه موارد آن در اين تحقيق تعيين گرديده است.