مطالعه جنسيتي باورهاي عاميانه در عصر قاجار

مطالعه كردوكارهاي كنشگران بخشي از تاريخ اجتماعي ايران است كه كمتر مورد مداقه قرار گرفته، حال آنكه مي تواند اطلاعات ارزشمندي درباره سبك زندگي، فرهنگ جنسيتي و كنش هاي روزمره زنان و مردان فراهم آورده و از اين طريق با هدف توليد دانش بومي براي مطالعات جنسيت و مطالعات زنان، دستاوردهاي روشمندي درپي داشته باشد. در اين راستا پژوهش حاضر به مطالعه كتابخانه اي و تحليل نظري يافته هاي تاريخي از منظر مطالعات جنسيت بعنوان موضوعي كمتر بررسي شده، پرداخته است. روش پژوهش تحليل سند بوده و بالغ بر سي متن انتشاريافته را مورد بررسي قرار داده است. نتايج تحليل گرايش به باورهاي عامه در عصر قاجار با رويكردي كاركردگرايانه و بر حسب احراز جايگاه نقشي، نشان از تمايز جنسيتي گرايش به اين باورها در عصر قاجار دارد. بطوريكه زنان در امتداد كردوكارهاي مرتبط با جايگاه نقشي خود در اموري چون نازايي، زايمان، مراقبت از نوزاد، جلب مهر و محبت و حفاظت در برابر موجودات خيالي و مردان در اموري چون رونق كسب و كار، افزايش محصول، فراواني آب چاه، حفاظت گرايشات خود را به باورهاي عاميانه در قالب كنش بروز مي دادند. همچنين تمايز جنسيتي بين كارگزاران باورهاي عاميانه و چگونگي كاربرد و استعمال اين باورها نيز مشهود است.