بررسي رابطه بين مديريت دانش و انتقال اثربخش فناوري(مطالعه موردي : مراكز دانش بنيان وصنايع توليدي استان اصفهان)

هدف تحقيق شناسايي عوامل دانشي موثر بر طراحي و جذب فناوري در مراكز دانش بنيان و صنايع توليدي و بررسي تاثير مديريت دانش بر هريك از اين عوامل و انتقال موفق فناوري مي باشد . روش تحقيق ، توصيفي از نوع همبستگي مي باشد. در اين تحقيق با استفاده از روش تصادفي ساده تعداد 151نفر به عنوان نمونه از بين گروه هاي علمي وتحقيقي و تعداد 277 نفر نيز از صنايع توليدي انتخاب شدند. داده هاي تحقيق از طريق پرسشنامه گردآوري شد. براي روايي سنجي از روايي سازه و تحليل عاملي تاييدي و براي پايايي سنجي از آلفاي كرونباخ استفاده گرديد. جهت بررسي روابط بين متغييرهاي تحقيق و بررسي فرضيات از مدلسازي معادلات ساختاري به كمك نرو افزار اس پي اس اس و ايموس استفاده شده است . در نتايج تحقيق مشخص گرديد رابطه مثبت و معني داري بين مديريت دانش و انتقال موفق فناوري وجود دارد ، با اين تفاوت كه مديريت دانش تنها درمراكز دانش بنيان ، اثر مستقيم بر انتقال موفق فناوري دارد. همچنين مديريت دانش از طريق توانمندي دانشي به عنوان يك متغيير ميانجيگر ، اثر غير مستقيم بر انتقال اثر بخش فناوري دارد كه ميزان تاثير آن در مراكز دانش بنيان ( 35%) و در صنايع توليدي ( 77%) مي باشد .