بررسي رابطه انگيزه پيشرفت، نوآوري، تحمل ابهام، خودكارآمدي، عزت نفس و خودشكوفايي با جهت گيري كارآفريني در دانشجويان دانشگاه

هدف اين پژوهش بررسي رابطه انگيزه پيشرفت، نوآوري، تحمل ابهام، خودكارآمدي، عزت نفس و خودشكوفايي با جهت گيري كارآفريني در دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد كازرون بود. نمونه اين پژوهش شامل 400 دانشجوي مقطع كارشناسي دانشگاه آزاد اسلامي واحد كازرون در سال 92-91 بود كه از طريق نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از آزمون جهت گيري كارآفريني، پرسشنامه انگيزه پيشرفت، مقياس نوآوري، مقياس تحمل ابهام، پرسشنامه خودكارآمدي، پرسشنامه عزت نفس و پرسشنامه خودشكوفايي استفاده شده است. نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه جهت گيري كارآفريني با متغيرهاي انگيزه پيشرفت، نوآوري، خودكارآمدي، خودشكوفايي، عزت نفس و تحمل ابهام رابطه مثبت معني داري دارد(P 0/01). نتايج تحليل رگرسيون چند متغيري نشان داد كه متغيرهاي انگيزه پيشرفت ، عزت نفس و نوآوري كارآفريني در دانشجويان دانشگاه را پيش بيني مي ك