ويژگي هاي بازالت هاي كواترنري منطقه بيجار در امتداد گسل زاگرس

منطقه مورد بررسي يكي از جوانترين جريان هاي آتشفشاني واقع در زون ساختاري سنندج سيرجان و در امتداد خطي شمال باختري جنوب خاوري در راستاي گسل زاگرس است. تركيب كلي سنگ هاي منطقه بازيك و شامل اوليوين بازالت، پيروكسن بازالت، تراكي بازالت بيشتر با ماهيت آلكالن است. وجود گزنوليت هاي گنايسي و گزنوكريست هاي كوارتز نشانگر آلايش پوسته اي اين سنگ ها است. نمودار تغييرات عناصر كمياب در برابر DI نشان مي دهند كه در تشكيل سنگ هاي منطقه فرايند تفريق موثر بوده است و پراكندگي هاي موجود در نمودارها مي تواند وابسته به پديده آلايش ماگما با پوسته باشد. غني شدگي اين سنگ ها از LIL نشان مي دهد كه افزون بر پديده تفريق ماگمايي فرايندهاي ديگري شامل اختلاط ماگمايي و آلودگي پوسته اي نيز در پتروژنز سنگ هاي منطقه دخالت داشته اند. شيب منفي نمودار عناصر REE، تفاوت الگوي سنگ هاي منطقه با الگوي بازالت هاي مورب، شباهت الگوي عناصر كم تحرك مثل Y,Yb,Sr با الگوي بازالت هاي آلكالن OIB و همچنين تركيب آلكالن سنگ هاي منطقه، گوياي اين است كه ماگماي سازنده بازالت ها از ذوب بخشي درجه پايين يك گوشته به نسبت غني شده سر چشمه گرفته است.