بررسي رابطه بين انواع پاداش و رضايت شغلي پرسنل مطالعه موردي: بانك گردشگري

هدف پژوهش حاضر رضايت شغلي يكي از عوامل بسيار مهم در افزايش كارائي، ايجاد انگيزش و نگرش مثبت كاركنان نسبت به كارشان مي باشد، كه نهايتا باعث ايجاد وفاداري و ماندگاري كاركنان در سازمان ها مي شود. از اينرو شناسايي عواملي كه موجب افزايش رضايت شغلي مي شود حائز اهميت بالايي بوده كه در اين مقاله به بررسي يكي از روش هاي تاثيرگذار بر رضايت كاركنان در بانك گردشگري پرداخته شده است. روش تحقيق در بخش كمي از نوع همبستگي؛ طرح معادلات ساختاري است. جامعه آماري پژوهش، كاركنان بانك گردشگري در ايران مي باشد. روش نمونه گيري تصادفي ساده و براي تعيين حجم نمونه از فرمول كوكران استفاده شده است. بدين ترتيب از حجم جامعه 1207 نفري، تعداد 292 نفر براي نمونه درنظر گرفته شدند. ابزار گردآوري داده ها از پرسشنامه انواع پاداش هلريگل و همكاران ( 1995 ) و با هدف سنجش انواع پاداش بر رضايت كاركنان استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها توسط نرم افزار ليزرل نشان داد كه پاداش هاي مالي؛ پاداش هاي مكمل؛ پاداش هاي اجتماعي/ بين فردي، پاداش هاي حاصل از كار، پاداش هاي خود اداره شونده و نمادهاي وضعيتي با پاداشي كه منجر به رضايت شغلي در كاركنان مي شود، رابطه معني داري دارد. همچنين پاداش اجتماعي/ بين فردي بيشترين ميزان همبستگي با عامل پاداشي را دارند كه منجر به رضايت مندي در كاركنان مي شود. نتايج نشا نداد كه انواع پاداش از ديدگاه كاركنان داراي اهميت متفاوت بوده و مديران سازمان ها ميتوانند با مشخص كردن اهميت انواع پاداش در سازمان خود به مديريت بهينه سيستم پاداش و تخصيص صحيح انواع پاداش با هدف افزايش رضايت شغلي كاركنان، بهبود عملكرد و افزايش بهره وري در ايشان بپردازند.