مدل سازي گسلش با استفاده از يك مدل موانع ويژه با شيوه جديد چيدمان دايره هاي گسيختگي

فاقد عنوان و چكيده لاتين

رسيدن به يك تخمين قابل‌اطمينان از حركات زمين، ناشي از وقوع زلزله در يك ساختگاه مشخص، بدون داشتن شناخت صحيح از مكانيسم توليد امواج لرزه‌اي، عوامل ساختاري اثرگذار بر اين امواج در مسير انتشار، و شناخت شرايط فيزيكي و ويژگي‌هاي ساختاري محل ساخته‌شدن سازه‌ها ميسر نخواهد بود. در اين ميان، مدل موانع ويژه كه از مشهورترين روش­هاي سينماتيكي شبيه ­سازي گسل زلزله مي­باشد، گسل را به‌عنوان مجموعه‌اي از ترك­هاي دايره‌اي در نظر مي‌گيرد. گسيختگي كه به‌صورت افت تنش‌هاي موضعي در اين ترك‌ها فرض مي‌شود، عامل اصلي توليد امواج فركانس بالا در اين مدل است. يكي از ايرادات وارد بر اين مدل، استفاده از دايره‌هاي يكسان است، كه با خاصيت ذاتي زلزله مبني بر تصادفي بودن اين رخداد، فاصله چشمگيري دارد. از اين‌رو، در اين مطالعه سعي شده با پيشنهاد روش جديد چيدمان دايره ­ها با اندازه­ هاي متفاوت، كه به‌عنوان گسيختگي­ هاي عامل توليد امواج لرزه‌اي مي‌باشند، طيف‌هاي چشمه توليد شده را هرچه بيشتر به واقعيت نزديك سازد. در روش پيشنهادي، دايره‌هاي با اندازه ­هاي متفاوت به‌صورت كاملاً تصادفي در گسل قرار مي­ گيرند، از مجموع طيف‌هاي تك‌تك دواير گسيختگي، طيف چشمه لرزه­زا توليد مي‌شود. در انتها، نتايج طيف‌هاي توليدشده براي گسل‌هاي با ابعاد متفاوت با مقادير مشابه از مدل كلاسيك اوليه مقايسه مي ­شوند.