تعيين ضريب اطمينان براي طراحي سيستم نگه‌دارنده موقت تونل‌ها با استفاده از تحليل قابليت اعتماد

پس از حفر تونل‌ به‌ روش سنتي، براي نگهداري موقت، از سيستم‌هاي نگه‌دارنده مختلفي استفاده مي‌شود. يكي از اين سيستم‌ها، استفاده از قاب فلزي به همراه شاتكريت است. يكي از روش‌هاي جديد در زمينه  طراحي سازه‌هاي نگه‌دارنده موقت تونل، روش مقطع معادل است. در اين روش ضريب اطمينان براي طراحان پيشنهاد نشده است. با توجه به لزوم داشتن ضريب اطمينان مناسب، در اين تحقيق  روشي مبتني بر اطلاعات آماري براي تعيين آن ارائه‌شده است. به اين منظور، با توجه به اطلاعات آماري موجود از متغيرهاي تصادفي ضخامت شاتكريت و فواصل پروفيل‌هاي فولادي از يكديگر در پروژه‌هاي واقعي، نسبت به تعيين توابع توزيع مناسب براي اين متغيرها اقدام گرديد. اين كار با استفاده از سه روش متداول آزمون‌هاي نيكويي برازش، انجام و تابع توزيع مناسب براي اين متغيرهاي تصادفي تعيين‌ شد. بر اساس پارامترهاي توابع توزيع به‌دست‌آمده، نسبت به شبيه‌سازي و توليد نمونه‌هاي متعدد از اين متغيرهاي تصادفي اقدام شد. اين مقادير براي سه حالت سازه اجراشده، روش طراحي تجربي و روش طراحي مقطع معادل به دست آمد و بر اساس آناليز مونت‌كارلو، تحليل قابليت اعتماد چنين سازه‌اي انجام گرديد. نتايج به‌دست‌آمده بيانگر اين موضوع است كه بايد اثر خطاي ساخت در ضريب اطمينان لحاظ شود. براي روش مقطع‌معادل نشان داده ‌شد كه در اين روش، براي رسيدن به احتمال معيني از خرابي، بايد از چه ضريب اطميناني استفاده كرد.