شناسايي و رتبه‌بندي موانع چابك‌ سازي سازمان تامين اجتماعي

موفقيت سازمان‌ها در مواجهه با تغييرات پويا و غيرقابل پيش‌بيني محيطي، دغدغه اغلب سازمان‌ها و مراكز علمي در دهه‌هاي اخير مي‌باشد. در بين پيشنهادهاي مختلف براي مواجهه با اين تغييرات غيرقابل پيش‌بيني و نامطمئن، راه‌حل‌هايي ارائه شده كه مهم‌ترين آنها برخورداري از سازمان چابك در سازمان و چابك‌سازي سازماني است. در اين راستا اين تحقيق با هدف شناسايي اولويت‌بندي موانع و مشكلات چابك‌سازي سازمان تامين اجتماعي انجام شده است. روش اين تحقيق از حيث جمع‌آوري داده‌ها، توصيفي- پيمايشي و از نظر هدف، از نوع تحقيقات كاربردي است. جامعه آماري شامل كاركنان ستادي تامين اجتماعي است كه در آن از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان برابر 291 نفر تعيين شد. روش جمع‌آوري اطلاعات نيز كتابخانه‌اي (با استفاده از پرسشنامه) و از نوع پرسشنامه مقايسات زوجي است. يافته ها بيانگر آن است كه سرعت در رتبه اول و ساير عوامل از جمله پاسخگويي، انعطاف‌پذيري و شايستگي به ترتيب در رتبه‌هاي بعدي جاي مي‌گيرند. برطرف ساختن ين موانع و مشكلات مي‌تواند به ارتقاي سطح موفقيت و چابك‌سازي طرح‌هاي چابك‌سازي سازمان كمك كند.