بررسي تاثير استفاده از سرباره فولاد و اندودهاي سطحي مختلف بر عملكرد مقاومت برشي بين لايه‌اي روسازي مركب

چسبندگي لايه هاي روسازي مركب، نقش بسزايي در عملكرد اين نوع روسازي ها در بلندمدت ايفا مي كند. چسبندگي ضعيف مي تواند سبب لغزش لايه ها بر روي يكديگر شده و خرابي هايي نظير ترك هاي هلالي و خستگي زودرس را  ايجاد نمايد. با توجه به اينكه سرباره بعنوان محصولي جانبي در توليد فولاد، مطرح مي باشد. تحقيقات صورت گرفته در مورد تاثير سرباره بر عملكرد بتن نشان مي دهد سرباره خصوصيات مكانيكي بتن را بطور قابل ملاحظه اي افزايش مي دهد. بنابراين در اين پژوهش از خصوصيات اصطكاكي و دوام سرباره فولاد استفاده كرده تا بتوان زبري سطح روسازي بتني را افزايش داده و در نهايت چسبندگي لايه هاي روسازي مركب را ارتقاء داد. علاوه بر آن به منظور افزايش چسبندگي بين لايه اي روسازي مركب اثرات اندودهاي سطحي مختلف شامل قير 1664PG  ، قيراصلاح شده با پودرلاستيك و زئوليت و قير امولسيون تند شكن(CRS1) با نرخ استفاده  0.3، 0.6، 0.9، 1.2 و 1.5 كيلوگرم بر متر مربع مورد بررسي قرار گرفت. در اين تحقيق ابتدا درصد بهينه سرباره با توجه به آزمايش هاي خصوصيات مكانيكي و همچنين آزمايش پاندول انگليسي و سايش مطابق استاندارد EN 1338 انتخاب شد. سپس به منظور تعيين خصوصيات چسبندگي اندودهاي سطحي از آزمايش برش مستقيم استفاده شد. نتايج بيانگر آن است كه جايگزيني50 درصد سنگدانه با سرباره فولاد به لحاظ اقتصادي و خصوصيات مكانيكي و در عين حال سايش و لغزندگي عملكرد مناسبي داشته است. علاوه بر آن نتايج آزمايش مقاومت برشي روسازي مركب نشان داد نرخ بهينه اندود سطحي بين 0.6 تا 0.9كيلوگرم بر مترمربع متغير بوده و بستگي به نوع اندود سطحي دارد. با در نظر گرفتن مقادير بهينه اندود سطحي، رده بندي مقاومت برشي قيرهاي مختلف عبارتند از:  قير امولسيون قير شاهد قيرپودرلاستيكي حاوي زئوليت.