ارائه ي روشي براي شناسايي ماتريس هاي مشخصه ديناميكي سازه هاي برشي با استفاده از داده هاي خروجي

فاقد عنوان و چكيده لاتين

امروزه روش‌هاي شناسايي سيستم‌ها به سبب دامنه وسيع كاربرد در مباحث پايش سلامت و تشخيص خرابي سازه‌ها جايگاه ويژه‌اي در مهندسي عمران يافته است. از اين ميان، به علت محدوديت‌هايي كه به لحاظ تحريك سازه‌هاي حقيقي بزرگ‌مقياس وجود دارد، مهندسان سازه بيشتر به سمت روش‌هاي شناسايي بر اساس داده‌هاي خروجي سوق پيدا نموده‌اند. در اين مقاله روشي بر اساس شناسايي زيرفضاي تصادفي در حوزه زمان جهت شناسايي كليه‌ي ماتريس‌هاي مشخصه ديناميكي سازه‌هاي برشي شامل جرم، سختي و ميرايي در شرايط كار با داده‌هاي آلوده به نوفه‌ي بالا پيشنهاد شده است. روش حاضر بر يافتن تحقق كمينه ماتريس سيستم به فرم كلاسيك از ميان بي‌نهايت ماتريس سيستم قابل شناسايي به روش شناسايي زير فضاي تصادفي بر اساس تئوري تحقق تكيه دارد و در كنار قابليت‌ها، محدوديت‌هايي نيز دارد كه عمده اين محدوديت‌ها شامل وابسته بودن دقت به دقت روش‌هاي اوليه و نيز لزوم داشتن وضوح دامنه‌ي پاسخ و طول مدت كافي براي ركوردگيري مي‌باشد. براي ارزيابي كارايي روش پيشنهادي از دو مدل عددي 3 و 5 طبقه بهره گرفته شده است. با توجه به خطاي زير سه درصد براي تمامي حالات، نتايج تحليل‌هاي عددي حاكي از صحت و دقت روش شناسايي پيشنهادي حتي در هنگام استفاده از داده‌هاي آلوده به نوفه‌ي بالا است.