ژئوپلتيك احساس و روابط ايران و آمريكا (با تأكيد بر بحران گروگان گيري)

خروج آمريكا از برجام در روز 13 آبان 97، بار ديگراهميت اين روز تاريخي را براي آمريكايي‌ها روشن ساخت. روابط ايران با آمريكا نسبت به ساير قدرت هاي بزرگ، عمركوتاهي دارد. كودتاي 28 مرداد و اشغال سفارت آمريكا در 13 آبان، آغاز و پايان روابط سياسي واقعي دو كشور را رقم زده اند. در اين مقاله اشغال سفارت آمريكا از منظر استثناگرايي مورد تحليل قرار گرفته است. سؤال اصلي مقاله اين است كه اشغال سفارت آمريكا در تهران در 13 آبان 1358 با استثناگرايي آمريكايي ها چه نسبتي دارد؟ در پاسخ به سؤال مذكور، اين فرضيه ارائه شده است: «مهم‌ترين مؤلفه فرهنگ استراتژيك امريكا، تصور استثنايي بودن اين كشور است. اشغال سفارت آمريكا، موجب تحقير اين كشور در نظام بين الملل شد و تصور استثنايي بودن اين كشور را به چالش كشيد. از اينرو پس از آين حادثه، ايالات متحده در تقابل با ايران، همواره به دنبال حقارت زدايي و جبران اين حس شرم بوده است». فرضيه مذكور از چارچوب نظري «ژئوپلتيك احساس» استخراج شده و بر اساس خوانش خاطرات متعدد مقامات سياسي و گروگانهاي آمريكايي و به شيوه توصيفي تحليلي پردازش شده است. اين مقاله با مفروض گرفتن از بين رفتن منافع استراتژيك آمريكا در اثرسقوط رژيم پهلوي، استثناگرايي آمريكايي را يكي از دلايل عمده رفتارهاي استراتژيك اين كشور در قبال جمهوري اسلامي ايران طي 40 سال اخير تلقي كرده است.