نقد ديدگاه محدث نوري در استلزام اختلاف قرائات با تحريف قرآن

يكي از پيش‌نيازهاي حجيت الفاظ قرآن كريم و مباني فهم و تفسير آن، در اختيار داشتن قرائت ابلاغ شده از سوي پيامبر است. دانشمندان قرآني تلاش كرده‌اند قرائات نقل شده از قرآن را جمع كنند كه اصطلاحاً به آن «قرائات مشهوره» گفته مي‌شود. محدث نوري در دليل دهم از دلايل دوازدهگانه خود بر اثبات تحريف قرآن، با زير سؤال بردن انعكاس قرائت نبوي در مصحف كنوني، به طرح و تأييد نظريه تحريف قرآن مي‌پردازد. وي با استناد به قرائات متعدد از قرآن و بعد از بيان چند مقدمه، چنين نتيجه مي‌گيرد كه قرآن بر يك قرائت نازل شده است، ولي مصحف كنوني مصون از راه‌يابي قرائات ديگر به آن نبوده؛ بنابراين مصحف كنوني، دقيقاً همان قرآن نازليافته بر نبي اكرم نيست. البته از آن‌جا كه ايشان مقدمات را در اثبات اين نتيجه كافي نمي‌داند، به تكميل دليل خود رو مي‌آورد و با تمسك به تتميم به عدم قول به فصل و طريق اولويت، از مقدمات مذكور نتيجه مي‌گيرد كه اختلاف قرائات موجب تحريف قرآن است. بررسي دقيق و علمي استدلال محدث نوري در لازم آمدن تحريف به خاطر وجود اختلاف قرائات، نشان مي‌دهد كه استدلال وي، به هيچ وجه مثبت تحريف قرآن نيست. از مهم‌ترين اشكال‌هاي وارد بر سخن وي اين است كه: اولاً اساساً تمسك به اجماع در اين موضوع صحيح نبوده و ثانياً اجماع ادعايي ايشان در ميان دانشمندان قابل اثبات نيست.