الگويي جهت اجراي فرآيند مديريت ريسك در پروژه‌هاي نفتي با بهره‌‎گيري از استاندارد PMBOK

امروزه افزايش هزينه و پيچيدگي‌هاي موجود در پروژه‌ها از يك سو و افزايش عدم قطعيت و ريسك‌هاي موجود درمحيط‌هاي تجاري از سوي ديگر باعث شده است كه مديران پروژه به منظور كاهش خطرپذيري و انحراف پروژه از اهداف تعيين شده، استفاده از مديريت ريسك را در برنامه‌ريزي و كنترل پروژه سرلوحه فعاليت‌هاي خود قرار دهند. مديران ارشد سازمان‌ها همواره به‌دنبال راهكارهايي مي‌باشند كه پروژه‌ها را در قالب زمان، كيفيت و بودجه‌ي تعيين شده به اتمام برساند، بديهيست دليل اصلي عدم موفقيت پروژه‌ها در قالب زمان، كيفيت و بودجه‌ي تعيين شده، مديريت نامناسب ريسك‌ها در پروژه مي‌باشد. با ايجاد نگرش علمي به مديريت ريسك، معرفي علمي و جامع فرآيند و تكنيك‌هاي مديريت ريسك مي‌توان زمينه‌ساز تدوين وكاربرد نظام‌مند مديريت ريسك پروژه در كشور و نيز استقرار آن در شركت‌ها گرديد. مطالعه‌ي حاضر پس از معرفي اجمالي مديريت ريسك پروژه، با بهره‌گيري از استاندارد پيكره‌ي دانش مديريت پروژه و استاندارد عملي مديريت ريسك پروژه، به معرفي يك شبكه‌ي تصميم‌گيري مناسب پرداخته است. سپس با استفاده از روش‌هاي تصميم‌گيري چند معياره(تكنيك ANP) سعي در رتبه‌بندي مناسب‌ترين تكنيك‌ها و ابزار مديريت ريسك در مديريت پروژه در صنايع نفتي نموده‌‌ است. از اين طريق مي‌توان فرآيند مديريت ريسك معرفي شده در استاندارد PMBOK را، كه فرآيندي زمان‌بر و نيازمند هزينه‌‌ي زيادي مي‌باشد، به صورت آگاهانه تلخيص و تسطيح نمود. نتايج اين امكان را فراهم مي‌كند كه هر سازمان با توجه به آستانه پذيرش ريسكِ خود در سطوح مدل پيشنهادي ورود نمايد و اين موضوع ضمن شفاف نمودن نقشه‌ي راه مديريت ريسك پروژه در چرخه‌ي عمر پروژه، هزينه‌ و زمان مورد نياز براي برنامه‌ريزي مديريت ريسك در پروژه‌ها را كاهش خواهد داد.