سنجش روابط علي بين رهبري معنوي و مديريت كيفيت جامع در دو دانشگاه اصفهان و هرات

هدف پژوهش حاضر سنجش روابط علي بين رهبري معنوي و مديريت كيفيت جامع در دانشگاه اصفهان و دانشگاه هرات بود. روش تحقيق توصيفي، از نوع همبستگي و جامعه آماري اين پژوهش را كليه كاركنان اداري دو دانشگاه در سال 96-1395 تشكيل دادند. حجم نمونه بر اساس جدول كرجسي و مورگان (1970) و به روش طبقه‌اي متناسب با حجم تعداد 342 نفر محاسبه شد. ابزارهاي جمع‌آوري اطلاعات دو پرسشنامه رهبري معنوي فراي (2005) و پرسشنامه مديريت كيفيت فراگير محقق ساخته بر اساس مطالعات مقيمي (1388) بودند. نتايج حاصل از تحليل داده‌ها حاكي از آن بود، بين رهبري معنوي و مديريت كيفيت جامع و مؤلفه‌هاي آن در هر دو دانشگاه رابطه مثبت و معناداري وجود دارد (0.05≥ p)؛ و رهبري معنوي در دانشگاه اصفهان 40 درصد و در دانشگاه هرات 31 درصد از تغييرات مربوط به مؤلفه‌هاي مديريت كيفيت جامع را پيش‌بيني مي‌نمايد. علاوه بر اين، نتايج نشان داد بين استقرار رهبري معنوي در دو دانشگاه اصفهان و دانشگاه هرات تفاوت معناداري وجود دارد (1.96≤t؛ 0.05≥ p). همچنين ميانگين نظرات پاسخگويان در خصوص مديريت كيفيت جامع نشان‌دهنده آن بود كه تنها از لحاظ مؤلفه مشتري مداري تفاوت دو دانشگاه معنادار بوده و ميانگين اين مؤلفه در دانشگاه اصفهان بيشتر از دانشگاه هرات بوده است (4.09, f= 0.05≥ p). نتايج مدل يابي معادلات ساختاري نيز نشان داد كه رهبري معنوي با ضريب مسير 0.70 قادر به تأثيرگذاري بر مديريت كيفيت فراگير مي‌باشد (1.96≤t؛ 0.05≥P).