الگوريتم‌هاي نوآورانه‌ي حل مساله در تجارت و كسب و كار

امروزه جهاني شدن از عبارات كليدي بوده و شركت‌ها و سازمان‌ها را وادار به رقابتي جهاني مي نمايد، در اين فضاي رقابتي نقش تصميم گيري‌ها در حل مسائل به حد‌اكثر رسيده و فرصت محدودي براي آزمون و خطا باقي مانده است. در اين سند به كارگيري الگوريتم‌هاي نوآوري تريز در مديريت را بررسي خواهيم كرد. الگوريتم‌هاي نوآورانه‌ي حل مساله علاوه بر ديدگاه مهندسي به علت ميداني بودن مي‌توانند ضريب تصميمات خطا را در حوزه‌هاي مختلف سازمان به پايين ترين حد ممكن برسانند و خطاي ناشي از تصميمات مديريتي را تا حد قابل قبولي كاهش دهند..از همين رو در سطح جهاني از اين الگوريتم‌ها در حوزه‌هاي مختلف مديريتي استفاده مي‌شود. در اين سند به بررسي الگوريتم‌هاي نوآورانه‌ي حل مساله پرداخته شده است، كه با روش‌هاي تشخيص مسائل و حل سيستماتيك به ما كمك مي‌كنند تا افراد سازمان در تمامي سطوح بتوانند با استفاده از آن در سريعترين زمان به محتمل‌ترين و صحيح‌ترين راه حل‌هاي موضوع دستيابي پيدا كنند،. روش انجام اين پژوهش، مطالعه‌ي اسنادي و كتابخانه‌اي بوده و تلاش شده تا آخرين اسناد علمي و تخصصي اين حوزه مورد مطالعه و كاوش قرار بگيرد. در اين پژوهش سعي بر آن شده تا به TRIZ از منظر ديگري نگريست و به بررسي جنبه‌ي مديريتي آن در كسب و كار پرداخته شود. تريز بيان مي كند كه بيشتر از 90 درصد از مسائل سازمان‌ها تكراري بوده و مي‌توان براي آنها از راه حل‌هاي نوآورانه استفاده كرد.