بررسي تطبيقي استعمارستيزي در شعر سيد اشرف الدّين حسيني و بهار

پديده استعمار از پديده‌هايي است كه همواره كشورها و ملت‌هاي مشرق زمين با آن مواجه بوده‌اند؛ لذا انسان‌هاي آگاه و توانمند به‌ويژه هنرمندان و اديبان، با سلاح شعر به مبارزه با استعمار و استعمارگران مي‌پرداختند. با توجه به اينكه شگردهاي استعمار، گوناگون و مختلف است؛ لذا شگردهاي مبارزه با آن نيز بايستي گوناگون و مناسب باشد. در اين مقاله بر اساس مكتب ادبي اروپاي شرقي و به روش كتابخانه‌اي، به بررسي تطبيقي ديدگاه‌هاي ملك الشعراء بهار و سيّد اشرف الدّين حسيني در باب پديده استعمارستيزي در اشعار آن‌ها پرداخته مي‌شود. پژوهش‌هاي صورت‌گرفته در اين مقاله نشان مي‌دهد كه هر دو شاعر، به شكل‌هاي گوناگون به معرفي پديده استعمار پرداخته‌اند و براي مبارزه با آن، شگردهاي مشابهي نيز داشته و راهكارهايي نيز ارائه نموده‌اند كه مهم‌ترين آن‌ها عبارت است از آگاه‌كردن مردم و غفلت‌زدايي، دعوت به اتّحاد و مقابله با استعمار، تحقير استعمار با زبان طنز، نكوهش و محكوم نمودن استعمارگران، برانگيختن مردم و بازگشت به هويت فرهنگ اسلامي.