تحليل عوامل دلبستگي شغلي كاركنان دانشگاه شهيد بهشتي و ميزان وفاداري آن ها به دانشگاه

هدف اصلي اين پژوهش بررسي ميزان دلبستگي شغلي كاركنان دانشگاه شهيد بهشتي و ميزان اهميت هر يك از مولفه‌هاي دلبستگي شغلي از ديدگاه كاركنان است. علاوه بر اين نيز همبستگي دلبستگي شغلي كاركنان با وفاداري آن‌ها نسبت به سازمان و ميزان تحصيلات و سابقه خدمت كاركنان مورد بررسي قرار گرفته است. روش تحقيق توصيفيهمبستگي مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش تمامي كاركنان آموزشي، پژوهشي و مالي دانشگاه شهيد بهشتي مي باشد كه نمونه آماري اين پژوهش از طريق فرمول كوكران به تعداد 124 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته ميزان دلبستگي شغلي كاركنان و اهميت هريك از عوامل آن از ديدگاه كاركنان مورد بررسي قرار گرفت اين پرسشنامه در دوبخش 20 گويه‌اي طراحي شد كه در مجموع ضريب آلفاي كرونباخ پرسشنامه محقق ساخته 0.797 مي‌باشد. اين مطالعه نشان داد كه اختلاف معناداري در ميانگين نمره دلبستگي شغلي كاركنان دانشگاه شهيد بهشتي بين وضع موجود و مطلوب آنها وجود دارد و ميانگين وضع موجود دلبستگي شغلي كاركنان به ميزان 83/0 كمتر از وضعيت مورد مطلوب آنهاست. ميانگين دلبستگي شغلي در مجموع به ميزان 12/0 پايين‌تر از ميانگين نظري قرار دارد كه آماره t براي آن 620/2 بوده و مقدار معناداري آن در سطح كمتر از 05/0 تأييد شده است و فقط ميانگين دلبستگي شغلي در مولفه «شرايط شغل و تناسب شاغل با آن» بر خلاف ديگر مولفه‌ها به مقدار 13/0 بالاتر از ميانگين نظري قرار دارد. در خصوص ميزان اهميت هريك از عوامل دلبستگي شغلي از ديدگاه كاركنان مولفه «شرايط شغل و تناسب شاغل با آن» از بيشترين اهميت برخوردار است، پس از آن مولفه «رهبران و مديران» جايگاه دوم، مولفه «نظام جبران خدمات و پاداش» جايگاه سوم و مولفه «فرصت‌هاي يادگيري و رشد كاركنان» از كمترين اهميت برخوردار است. همچنين در اندازه‌گيري دلبستگي شغلي كاركنان بين مولفه رهبران و مديران با سابقه خدمت كاركنان همبستگي معناداري در سطح آلفاي كمتر از 05/0 وجود دارد و بقيه ضرايب همبستگي معنادار نشده‌اند.