تحليل محتواي مقالات «دوفصلنامه مطالعات اسلام و روان‌شناسي» (1386−1395)

اين پژوهش با هدف تحليل محتواي 134 مقاله منتشر شده در 19 شماره از «دوفصلنامه مطالعات اسلام و روان‌شناسي» در سال‌هاي 1386−1395 انجام شد؛ داده‌ها با ابزار «سياهه دادرسي» گردآوري و در نرم‌افزار Exell تجزيه و تحليل شدند. صاحب‌نظران روايي چك‌ليست را تأييد كردند. براساس يافته‌ها: 76% از نويسندگان مرد بوده‌اند؛ 36.84% از مقالات، حاصل كار تيم سه نفره بوده است؛ 35% از نويسندگان، همزمان داراي مدرك «كارشناسي ارشد» و «سطح سه حوزوي» بوده‌اند؛ بيشترين وابستگيِ نويسندگان به «حوزه علميه» (24.76%) و بعد به «دانشگاه اصفهان» (21.82%)؛ بيشترين مقالات (56.72%) از نوع پژوهش كمي؛ بيشترين گرايش موضوعي (17 مورد) «كاربردهاي روان‌شناسي در خدمت جامعه اسلامي»؛ بيشترين ربته علمي (71 مورد) استادياري؛ بيشترين منابع مربوط به مقالات خارجي (1838 مورد)؛ فراوان‌ترين شيوه بررسي در مقالات (88 مورد) ساخت يا اجراي پرسشنامه بوده است؛ 440 نظريه به كار رفته كه 333 مورد از آنها تنها يك بار مطرح شده‌اند