جهان بيني علمي دانش آموزان ايراني و نقش آنها در يادگيري علوم تجربي

اين نوشتار به ارائه پيش فرض‌هاي فرهنگي دانش‌آموزان درباره طبيعت مي پردازد. اين پيش فرض ها، جهان بيني علمي دانش آموزان را تشكيل مي دهند. ميزان همسويي يا ناهمسويي جهان بيني زيسته دانش آموزان، با نوع نگاه عجين شده با آموزش علوم مدرسه اي، تعيين كننده وقوع/عدم وقوع يادگيري اصيل علوم است. براي شناسايي و كشف جهان بيني علمي دانش آموزان، از الگوي جهان بيني مايكل كرني (در چهار مؤلفه ارتباط، طبقه‌بندي، عليت و زمان) و روش مردم نگاري معناكاوانه، استفاده شد. اطلاع رسان اين تحقيق، دانش آموزان پايه اول دو دبيرستان تهران بودند. در مؤلفه هاي چهارگانه جهان بيني، پيش فرض هاي فرهنگي دانش آموزان شناسايي شد و بر آن اساس، پنج دسته نگاه به طبيعت در ديدگاه دانش آموزان از يكديگر متمايز شد: زيبايي شناختي، عرفاني ديني، طبيعت گرايانه، محيط زيست گرا و اسرارآميز. در پايان پيشنهادهايي براي آموزش علوم تجربي ارئه شده است.